Odchodzenie od publicznych samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej - przyczyny i procedury

Andrzej Musiałowicz; Katarzyna Tymowska

eISSN: 2449-9382
ISSN: 1730-2935

Menedżer Zdrowia

Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac

Wyszukiwanie

4/2003

Poleć ten artykuł:

Wyślij znajomemu

Skopiuj link:

Udostępnij:

streszczenie artykułu:

Odchodzenie od publicznych samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej - przyczyny i procedury

Andrzej Musiałowicz

,

Katarzyna Tymowska

Data publikacji online: 2003/08/20

Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie

Odchodzenie od publicznych samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej
– przyczyny i procedury

Oczekiwania w sprawie autonomii

Na przełomie 1990 i 1991 roku, gdy trwały prace nad projektem ustawy o zakładach opieki zdrowotnej istniała nadzieja, że oto zarządzający w opiece zdrowotnej dostaną do ręki narzędzie, sprzyjające efektywnemu gospodarowaniu zasobami i umożliwiające dostosowywanie się zakładów do zmieniającego się otoczenia. Menedżerowie oczekiwali, że odejście od gospodarki finansowej typowej dla jednostki budżetowej na rzecz gospodarki finansowej określonej ustawą dla publicznych samodzielnych zakładów zwiększy ich autonomię w podejmowaniu decyzji zarządczych.
Twórcy zapisów ustawy o zakładach (współautorka tego tekstu do nich należała) oczekiwali, że nowa forma gospodarki finansowej publicznych zakładów wymusi racjonalność działań w sposób silniejszy aniżeli forma jednostki budżetowej, a także ograniczy zjawisko miękkiego budżetowania (przekraczania planów finansowych i generowania długu publicznego). Oczekiwano, że stanie się tak głównie dzięki następującym rozwiązaniom: kontraktowym typom relacji między dysponentem środków publicznych a producentami usług medycznych (kontraktowego typu relacji nie można było wprowadzić dla jednostek budżetowych), dzięki zwiększeniu finansowej odpowiedzialności publicznych zakładów, nadaniu im prawa dysponowania nadwyżką i prawa czerpania przychodów z różnych rynków usług medycznych. Oczekiwano też, że dzięki radom społecznym organy założycielskie będą lepiej sprawowały nadzór nad swoimi zakładami, a procedury podejmowania decyzji (szczególnie odnośnie inwestycji) będą bardziej przejrzyste, aniżeli miało to miejsce w jednostkach budżetowych. Ponieważ publiczne zakłady były powoływane dla realizacji zadań państwa (od 1991 roku te zadania mogły przejmować drogą umów jednostki niepubliczne, ale było ich niewiele), ograniczono autonomię publicznych zakładów w zakresie dysponowania majątkiem trwałym. Chodziło o ochronę przed ryzykiem sprzedaży majątku w celach fiskalnych lub wykorzystywania go na cele inne niż zapewnianie świadczeń dla osób uprawnionych.
Formuła samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej na pewno zwiększyła autonomię menedżerów....

Pełna treść artykułu...

POLECAMY

CZASOPISMA

• Kurier Medyczny

Odchodzenie od publicznych samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej - przyczyny i procedury

Andrzej Musiałowicz , Katarzyna Tymowska

Andrzej Musiałowicz

,

Katarzyna Tymowska