Odrębności terapii farmakologicznej u pacjentów w wieku podeszłym

U osób w wieku podeszłym w związku z procesami starzenia dochodzi do zmian farmakokinetyki i farmakodynamiki leków. Spowodowane jest to m.in. zwiększeniem zawartości tłuszczu, zmniejszeniem zawartości wody oraz zmniejszeniem stężenia albumin w starzejącym się organizmie. W procesie starzenia się dochodzi również do obniżenia klirensu nerkowego leków, ponieważ pogorszeniu ulega funkcja nerek. Zmiany farmakodynamiczne u osób w starszym wieku związane są zarówno ze zwiększeniem, jak i zmniejszeniem odpowiedzi na leczenie. W okresie starości wzrasta aktywność układu sympatycznego, doprowadzając do zmniejszenia wrażliwości receptorów beta-adrenergicznych i przez to do osłabienia odpowiedzi na leki działające poprzez te receptory. Wrażliwość receptorów alfa-adrenergicznych nie ulega znaczącym zmianom, a wrażliwość dopaminergiczna w ośrodkowym układzie nerwowym zostaje osłabiona. U osób w wieku podeszłym dochodzi do postępującej utraty zdolności adaptacyjnych, co w połączeniu z powszechnie występującą polipatologią łatwo doprowadza do zachwiania homeostazy i nieprzewidzianych reakcji związanych z jednoczesnym stosowaniem wielu leków. W związku z tymi wszystkimi problemami, terapia farmakologiczna osób starszych powinna być prowadzona w sposób wyważony, przy uwzględnieniu indywidualnej specyfiki każdego pacjenta.

Because of ageing process which appears in the senior population, the pharmacokinetics and pharmacodynamics of medicines change. It is connected, inter alias with: growth of fat tissue in older age, decrease of water content and decline of the concentration of albumin. In the ageing process a decrease of kidney clearance occurs because the function of the kidneys worsens in old age. Pharmakodynamic changes in senior systems are connected to either the decrease or the increase of response on used treatments. The activity of the sympathetic system increases with age, which leads to decline of beta-adrenergic receptors sensibility and to weakening the response to drugs which work through these receptors. Sensibility of alfa-adrenergic receptors doesn’t undergo any major changes, and the dopaminergic sensibility in the central nervous system weakens. Because old age is connected to the progressive declining of adaptive abilities and polipathology which is a widespread seniors’ occurrence, homeostatis is easily disturbed and many unexpected reactions connected to simultaneous usage of various medicines occur. For this reason, seniors’ pharmacotherapy, should be conducted in a well balanced way, which takes into consideration the individual characteristic of every patient.