facebook
eISSN: 2084-9893
ISSN: 0033-2526
Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Zeszyty specjalne Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
SCImago Journal & Country Rank
3/2018
vol. 105
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Wspomnienie

Odszedł Wielki Dermatolog prof. dr hab. med. dr h.c. mult. Otto Braun-Falco (1922–2018) – in memoriam

Roman J. Nowicki

Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2018, 105, 461–464
Data publikacji online: 2018/07/26
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Profesor Otto Braun-Falco zmarł 9 kwietnia 2018 r. w wieku 95 lat. Przez dziesięciolecia kształtował dermatologię europejską i światową. Z Jego podręcznika „Dermatologii” korzystało i nadal korzysta kilka pokoleń studentów i dermatologów na całym świecie (ryc. 1). Profesor Otto Braun-Falco od 1967 r. aż do przejścia na emeryturę w 1990 r. pełnił funkcję kierownika Katedry Dermatologii na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana w Monachium (LMU). Otto Braun-Falco urodził się 25 kwietnia 1922 r. w Saarbrücken. W 1940 r. ukończył szkołę średnią w Kassel i rozpoczął naukę w Münster. Po odbyciu służby wojskowej i niewoli w 1948 r. ukończył studia w Moguncji. Tam w 1954 r. został docentem i w 1960 r. profesorem. W 1961 r. przeniósł się do Katedry Dermatologii w Marburgu, a w lipcu 1967 r. został następcą prof. Alfreda Marchioniniego w Klinice Dermatologicznej LMU i dyrektorem Dermatologicznego Szpitala Uniwersyteckiego przy Frauenlobstrasse w Monachium (tab. 1) [1–3]. Kiedy w styczniu 1994 r. jako pierwszy uczestnik prestiżowego Stypendium-Otto-Braun-Falco ufundowanego dla młodych polskich dermatologów przekraczałem progi tej najsłynniejszej niemieckiej kliniki dermatologicznej, nie zdawałem sobie sprawy, że to początek nowej drogi w moim życiu. Promieniująca na cały świat dermatologiczna szkoła monachijska to niewątpliwie sukces jej wielkich kierowników i twórców: prof. Marchioniniego i jego następcy prof. Braun-Falco. Znakomita, perfekcyjna organizacja pracy klinicznej i naukowej, nieograniczony dostęp do obszernych zbiorów bibliotecznych i najnowszych publikacji we wszystkich liczących się pismach dermatologicznych i alergologicznych, swobodny dostęp do pracowni i laboratoriów były normą, zapewniały poczucie bezpieczeństwa i sprawiały, że przybysz z całkowicie innego systemu politycznego i ekonomicznego szybko się klimatyzował w nowych warunkach i mógł bez problemów podejmować i realizować nowe zadania naukowe. Wszystko to odbywało się pod życzliwą opieką mojego mentora prof. Hansa Christiana Kortinga, kierownika Kliniki prof. Gerda Plewiga i oczywiście Wielkiego Patrona stypendium, obecnego codziennie w Klinice prof. Braun-Falco. Jeden z najważniejszych dermatologów na świecie (ryc. 2), odznaczony wieloma międzynarodowymi medalami, posiadacz czterech doktoratów honorowych, członek honorowy towarzystw dermatologicznych, autor ok. 700 publikacji naukowych, redaktor i wydawca „Archives of Dermatological Research” oraz „Der Hautarzt” prywatnie był niezwykle...


Pełna treść artykułu...


© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.