Optymalna częstość rytmu serca – miejsce β-adrenolityków w osiąganiu celu terapii

Częstość rytmu serca jako główna determinanta zapotrzebowania tlenowego miokardium stanowi modyfikowalny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. W ostatnich latach powstało wiele badań dotyczących pożądanej częstości pracy serca, zagadnieniu temu poświęcono stanowiska grup eksperckich w naszym kraju. W kontroli rytmu serca ogromną rolę odgrywają metody niefarmakologiczne, tj. ograniczenie codziennego stresu, techniki relaksacyjne (joga, muzyka relaksacyjna, medytacja, sen), odpowiednia aktywność fizyczna oraz dieta. Pacjenci ze schorzeniami układu krążenia – chorobą wieńcową czy niewydolnością serca – wymagają stosowania leków zwalniających rytm serca. Najczęściej stosowanymi lekami są szeroko przebadane β-adrenolityki.

The heart rate as the main determinant of the oxygen demand of the myocardium is a modifiable risk factor of cardiovascular diseases. Recently, many studies regarding the desired heart rate have been made, moreover, the opinion of expert groups in our country was devoted to this issue. In heart-rhythm control, non-pharmacological methods play a vital role, such as, limiting everyday stress, relaxation techniques (yoga, relaxing music, meditation, sleep), physical activity and diet. Patients with cardiovascular disease – coronary artery disease or heart failure – require the use of heart-releasing medication. The most commonly used drugs are widely tested β-blockers.