Organizacja usług onkologicznych i psychoonkologicznych w Kazachstanie

Opieka onkologiczna

Działania w zakresie profilaktyki, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych, jak również system badań kontrolnych i rehabilitacji były opracowane w Kazachstanie w 1945 r. jako część programu przygotowanego w tym czasie w Związku Radzieckim.

Były one koordynowane przez Ministerstwo Ochrony Zdrowia wraz z jego lokalnymi placówkami. W 1978 r. ten system pomocy onkologicznej został zaprezentowany przedstawicielom WHO, którzy ocenili go bardzo wysoko. Pomoc osobom chorym onkologicznie opiera się głównie na zasadach dyspanseryzacji, która pozwala zrealizować kompleksową opiekę medyczną dla tej grupy chorych. Z oddziałem stacjonarnym współpracuje ściśle poradnia onkologiczna. Sieć jednostek onkologicznych w kraju organizowano z uwzględnieniem danych epidemiologicznych. Statystyka dotycząca zachorowań na nowotwory złośliwe jest prowadzona od 1953 r., a liczbę zgonów rocznie określa się od 1956 r.

Według danych epidemiologicznych odnotowuje się 28 tys. nowych zachorowań na choroby nowotworowe rocznie (na ogólną liczbę 15 mln 600 tys. mieszkańców Kazachstanu). Wśród nowych zachorowań 4200 kwalifikuje się wyłącznie do leczenia paliatywnego. Ogólna liczba leczonych rocznie wynosi 130 tys. chorych, a liczba zgonów rocznie to 17 tys.

Podstawową jednostką opieki onkologicznej jest poradnia onkologiczna, która znajduje się w oficjalnych strukturach służby zdrowia (podporządkowanych Ministerstwu Ochrony Zdrowia). Poradnia prowadzi leczenie specjalistyczne, a także zajmuje się profilaktyką i rejestrowaniem liczby zachorowań i zgonów z powodu choroby nowotworowej.

Leczenie specjalistyczne obejmuje formy leczenia chirurgicznego, chemioterapii, radioterapii oraz leczenia skojarzonego zgodnie ze znanymi trendami światowymi.

Obecnie w Kazachstanie istnieje w systemie dyspanseryzacji 19 poradni onkologicznych oraz 3350 łóżek, 500 tzw. gabinetów onkologicznych będących ośrodkami konsultacyjnymi istniejącymi przy innych, nieonkologicznych poradniach.

Usługi psychoonkologiczne

Przez wiele lat, w okresie, gdy Kazachstan pozostawał w strukturach Związku Radzieckiego, problemy psychologiczne w onkologii nie były poruszane. W tym czasie lekarze wyrażali tzw. święte kłamstwo, uważając, że należy ukrywać przed chorym prawdę o jego stanie zdrowia. Postępowano w ten sposób, ponieważ społeczny lęk przed rakiem był bardzo duży i chorzy onkologicznie reagowali wielkim stresem psychicznym...


Pełna treść artykułu...