Ostra duszność krtaniowa

Ostra duszność krtaniowa jest stanem nagłym i sytuacją bezpośredniego zagrożenia życia chorego dziecka. Dramatyczny przebieg kliniczny związany jest ze zwężeniem światła krtani ograniczającym pasaż powietrza oddechowego, co w konsekwencji powoduje duszność wdechowo-wydechową. Duszność ma charakter spoczynkowo-wysiłkowy. Stan ten wymaga szybkiego wdrożenia leczenia mającego na celu udrożnienie dróg oddechowych. W kolejnych etapach postępowania należy precyzyjnie określić przyczynę, ocenić miejsce i stopień zwężenia. Sprecyzowanie rozpoznania pozwala na zaplanowanie dalszego leczenia.
Zalecenia postępowania w przypadku ostrej duszności krtaniowej przedstawiono w formie dwustronicowego algorytmu. Ukazuje on po stronie lewej planszy najczęściej występujące przyczyny i jednostki chorobowe prowadzące do wystąpienia ostrej duszności krtaniowej. Strzałki kierujące uwagę czytelnika w stronę prawą wskazują zalecaną metodę diagnostyczną i sposób leczenia.
Ostra duszność krtaniowa może mieć charakter wrodzony bądź nabyty. Obserwowana okołoporodowo sinica, świst krtaniowy, duszność, cichy płacz i krzyk noworodka, chrypka oraz zachłystywanie się w trakcie karmienia przemawiają za możliwością wystąpienia zaburzeń rozwojowych o zróżnicowanej lokalizacji w obrębie krtani. W wypadku patologii, która w mniejszym stopniu ogranicza drożność, dopiero infekcja współistniejąca w obrębie dróg oddechowych może ujawnić dolegliwości. Do najczęstszych wad wrodzonych krtani należy laryngomalacja, stanowiąca ok. 60% wszystkich wad, zwężenia podgłośniowe (10–12%), płetwy (10%), naczyniaki (4,3%), rozszczepy (2–2,5%), torbiele (2%), całkowite zarośnięcie (1,5–1,8%), laryngocele (0,3%) oraz brak głośni (0,09%). Wady krtani nierzadko mogą współistnieć z wadami wielonarządowymi, jak asymetrie twarzoczaszki, przełyku i tchawicy oraz ośrodkowego układu nerwowego.
Czynnikiem sprzyjającym występowaniu ostrej duszności krtaniowej u dzieci jest odmienna budowa anatomiczna krtani pacjentów w wieku rozwojowym. Najwęższy odcinek dróg oddechowych u dziecka zlokalizowany jest w okolicy podgłośniowej. Tu, bezpośrednio pod błoną śluzową, znajduje się duża ilość wiotkiej tkanki łącznej, łatwo ulegającej obrzękowi w następstwie zadziałania czynników drażniących, takich jak infekcja, alergia czy uraz. Wysoka lokalizacja krtani w początkowym okresie życia sprzyja szerzeniu się infekcji obocznych z gardła. Kolejny czynnik predestynujący to niedostatecznie rozwinięte w...


View full text...