PROBLEM RACJONOWANIA OPIEKI PIELĘGNIARSKIEJ W ODDZIAŁACH INTENSYWNEJ TERAPII

Wprowadzenie
Racjonowanie opieki pielęgniarskiej stanowi globalny problem, który może być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia pacjentów. Celem pracy było poznanie zjawiska występowania racjonowania opieki przez personel pielęgniarski oraz analiza czynności, które są najczęściej ograniczane w opiece nad pacjentem.

Materiał i metody
W badaniu wzięło udział 217 osób z personelu pielęgniarskiego. Kryteriami włączenia była praca na oddziale intensywnej terapii oraz zgoda na udział w badaniu. W analizie wykorzystano ankietę własnego autorstwa oraz standaryzowane kwestionariusze: BERNCA, GSES oraz IZZ. Istotność statystyczną weryfikowano na poziomie a=0,05.

Wyniki
Najczęstszą przyczyną racjonowania opieki był brak personelu (47.92%). Kobiety racjonują opiekę pielęgniarską w większym stopniu niż mężczyźni (68.66%). Najczęściej racjonowaną czynnością było informowanie pacjenta na temat planowanych badań lub leczenia (6.47%). Wraz ze wzrostem zachowań zdrowotnych, wzrasta występowanie poczucia własnej skuteczności, a zgodnie z kwestionariuszem BERNCA-R wraz ze wzrostem liczby pacjentów przypadających na jedną pielęgniarkę racjonowanie opieki pielęgniarskiej widocznie wzrasta. Wraz ze wzrostem liczby miejsc pracy pielęgniarki oraz ilości wypracowanych przez nią godzin w miesiącu widocznie wzrasta racjonowanie opieki pielęgniarskiej (p=0.032).

Wnioski
Najczęściej racjonowane było informowanie pacjenta na temat badań lub leczenia. Wraz ze wzrostem liczby pacjentów, godzin pracy oraz miejsc pracy wzrasta poziom racjonowania opieki pielęgniarskiej. Poziom racjonowania opieki rośnie wraz ze wzrostem liczby wykonywanych czynności dodatkowych.



Background
Nursing care rationing is a global problem that can pose a real threat to the health and lives of patients. The purpose of this study was to learn about the incidence of care rationing by nursing staff and to analyze the activities that are most often getting limited in patient care.

Material and methods
A total of 217 nursing staff participated in the survey. The inclusion criteria consisted of working in an intensive care unit and consenting to participate in the study. A self-administered questionnaire and standardized questionnaires were used in the analysis: BERNCA, GSES, and IZZ. Statistical validity was verified at a=0.05.

Results
Lack of staff was the most common reason for care rationing (47.92%). Women ration nursing care more than men (68.66%). Informing the patient about planned tests or treatment was the activity rationed most frequently (6.47%). As healthy behaviors become more frequent, the incidence of self-efficacy increases and, according to the BERNCA-R questionnaire, the rationing of nursing care becomes markedly more frequent as the number of patients per nurse increases. As the number of nursing jobs and the number of hours a nurse works per month increase, the rationing of nursing care increases markedly as well (p=0.032).

Conclusions
The most commonly rationed activity consisted of informing patients about tests or treatment. As the number of patients, working hours and jobs increase, the level of nursing care rationing increases. The level of care rationing increases as the number of additional activities performed increases.