Pacjent po ablacji migotania przedsionków – co dalej?

Najczęściej występującym typem arytmii jest migotanie przedsionków, co stanowi ok. 1/3 wszystkich hospitalizacji spowodowanych zaburzeniami rytmu serca. Dane epidemiologiczne oraz wzrastająca liczba wykonywanych zabiegów ablacji u pacjentów z migotaniem przedsionków uświadamiają nam, że coraz częściej lekarze różnych specjalności będą stykali się z problemem prowadzenia takich właśnie pacjentów. Opublikowane ostatnio wytyczne ACC/AHA/ESC, dotyczące postępowania z pacjentami z migotaniem przedsionków, oraz konsensus ekspertów HRS/EHRA/ECAS stanowią podstawę przy podejmowaniu decyzji o kwalifikacji do zabiegu oraz o prowadzeniu pacjenta tuż po nim.

Atrial fibrillation is the most common arrhythmia, and is the cause of 1/3 of all hospital admissions due to cardiac rhythm disturbances. Epidemiological data and an increased number of performed radiofrequency ablations in atrial fibrillation patients creates the situation that independently of medical specialty every physician may deal with the problem of post-procedure management of such a patient. The cornerstones of every decision about qualification for ablation and follow-up of patients after ablation are the ACC/AHA/ESC guidelines for the management of atrial fibrillation patients and HRS/EHRA/ECAS expert consensus on catheter and surgical ablation of atrial fibrillation which were published recently.