Pacjent po przeszczepieniu wątroby z powodu zaawansowanej marskości od zmarłego dawcy – interwencje pielęgniarskie na podstawie opisów przypadków

Marskość jest końcowym stadium przewlekłych chorób wątroby. Prowadzi do niewydolności narządu i jedynym ratunkiem jest transplantacja. Przeszczep wątroby to jeden z najtrudniejszych zabiegów chirurgicznych, obarczony dużym prawdopodobieństwem powikłań. W opiece nad biorcą szczególna rola przypada personelowi pielęgniarskiemu. Celem pracy było przedstawienie interwencji pielęgniarskich na przykładzie dwóch pacjentek po transplantacji. U pierwszej z nich wykonano przeszczep z powodu marskości wątroby o nieznanej etiologii, u drugiej do marskości doszło na skutek wirusowego zapalenia wątroby typu C. Interwencje pielęgniarskie w obu przypadkach były warunkowane problemami pielęgnacyjnymi i nieznacznie się różniły. Były to działania typowe dla biorców wątroby i specyficzne dla opisanych przypadków.

Liver cirrhosis is the end stage of chronic liver diseases, leading to organ failure, the only possible treatment of which is liver transplantation. Liver transplantation is one of the most difficult surgical procedures, and it bears the possibility of complications. Hence, the special role of nursing staff in caring for the recipient. The aim of the study was to present nursing interventions on the example of two female patients after liver transplantation. The first patient was transplanted due to liver cirrhosis of unknown aetiology, and the second patient had liver cirrhosis following hepatitis C virus. Nursing interventions were conditioned by nursing problems and they differed slightly between the described cases. The presented nursing interventions are typical procedures for the group of liver recipients and specific for the described cases.