Parametry elektromiograficzne w przebiegu zaburzeń chodu u pacjentów ze stwardnieniem zanikowym bocznym

Wprowadzenie
Stwardnienie zanikowe boczne (SLA) to nieuleczalna choroba neurodegeneracyjna, która uszkadza w sposób postępujący komórki ruchowe kory mózgu, pnia mózgu i rdzenia kręgowego, a także prowadzi do stopniowego pogorszenia sprawności pacjentów i ich uzależnienia od otoczenia.

Cel pracy
Ocena parametrów elektromiograficznych oraz zaburzeń chodu w przebiegu SLA.

Materiał i metody
W badaniu wzięło udział 20 osób z klinicznie pewnym lub prawdopodobnym rozpoznaniem SLA ustalonym na podstawie kryteriów El Escorial. W grupie 10 badanych osób choroba miała postać kończynową, a u pozostałych 10 – postać opuszkową. Analizie poddano wyniki badań elektromiograficznych i wyniki testów: 6-minutowego testu marszowego i 10-metrowego testu marszowego, które wykonano trzykrotnie w ciągu 6 miesięcy. Wyniki parametrów elektromiograficznych oraz testów marszowych oceniających sprawność chodu przeanalizowano dla całej badanej grupy oraz odrębnie dla chorych z postacią opuszkową i kończynową SLA.

Wyniki
Analiza statystyczna wykazała, że najbardziej przydatnym parametrem elektromiograficznym, który służy do wczesnej diagnozy oraz monitorowania przebiegu choroby, jest czas trwania pojedynczych jednostek ruchowych (MUP). Klinicznym od­zwierciedleniem stopniowego wydłużania się czasu trwania MUP były narastające zaburzenia chodu w przebiegu SLA.

Wnioski
Postępujące ograniczenie funkcji nerwowo-mięśniowych wskutek utraty motoneuronów znajduje odzwierciedlenie w upośledzeniu sprawności chodu u pacjentów z SLA. Stopniowo zwiększające się wydłużenie czasu trwania MUP poszczególnych mięśni towarzyszy narastaniu zaburzeń chodu. Ocena czasu trwania MUP poszczególnych mięśni może służyć monitorowaniu postępu SLA.



Introduction
Amyotrophic lateral sclerosis (ALS) is a terminal neurodegenerative disease, which gradually damages motor neurons in the cortex, brainstem, and spinal cord, leading to a progressive deterioration in patients’ fitness and their dependence on others.

Aim of the research
To assess electromyographic parameters and abnormal gait in the course of ALS.

Material and methods
The study covered 20 people with clinically proven or probable ALS diagnosed, determined according to the El Escorial criteria. In the study group, 10 patients were affected by the limb onset of the disorder, and the remaining 10 people by the bulbar onset. The analysis covered electromyography and test results: 6-minute walk test and 10-metre walk test performed three times within 6 months.

Results
The results of electromyographic parameters and tests were analysed for the whole group and separately for the group with bulbar-onset and limb-onset ALS. The statistical analysis of the results has shown that the duration of motor unit potential (MUP) is the most useful electromyographic parameter in early diagnosis and monitoring of the course of the disease. The increasing abnormal gait in the course of ALS was a clinical reflection of gradually prolonging MUP.

Conclusions
The progressing loss of nerve and muscle function as a result of motor neuron loss is reflected in walking deterioration in ALS patients. 2. The gradually increasing MUP duration of particular muscles is concomitant to the increasing abnormal gait. The assessment of the MUP duration of particular muscles may serve to monitor the ALS progression.