Patomorfologiczna selekcja chorych do terapii systemowej

1. Wstęp
Decyzję o zastosowaniu terapii systemowej w leczeniu naciekającego raka piersi oraz jej rodzaju podejmuje się na podstawie analizy licznych parametrów, w tym zaawansowania klinicznego choroby, wieku, towarzyszących chorób, nastawienia pacjenta do leczenia oraz patomorfologicznych czynników predykcyjnych. Leczenie systemowe w raku piersi można podzielić na hormonoterapię i chemioterapię. Szczególną rolę w chemioterapii, ze względu na praktyczne zastosowanie indywidualizacji leczenia, odgrywa terapia celowana uwzględniająca ocenę parametrów swoistych dla nowotworu. Istotna jest tu ocena patomorfologiczna wspomagana metodami immunopatologicznymi i biologii molekularnej. Zasadnicze znaczenie ma ocena stanu receptorów steroidowych i HER2. Znaczenie w decyzji o tradycyjnej chemioterapii, chociaż fakultatywne, mają również inne parametry oceniane metodami patomorfologicznymi, które wpływają na decyzję o włączeniu lub rezygnacji z chemioterapii. Należą do nich: stan receptorów steroidowych, stopień złośliwości histologicznej, indeks mitotyczny, obecność zatorów nowotworowych wokół guza pierwotnego, wielkość guza i stan węzłów chłonnych.
Dodatkowo, należy wspomnieć o ocenie podpisów genowych, które są dostępne komercyjnie i których wynik również może być brany pod uwagę w podjęciu lub rezygnacji z leczenia systemowego.

2. Immunopatologiczne określanie czynników predykcyjnych w raku piersi
2.1. Ocena receptorów steroidowych
Ocena immunopatologiczna receptorów estrogenowych (ER) i progesteronowych (PgR) należy do rutynowego postępowania przy opracowaniu patomorfologicznym naciekającego raka piersi i ma znaczenie predykcyjne.

2.1.1. Sposoby oceny receptorów steroidowych i ich interpretacja
Określenie stanu receptorów ER i PgR (ujemnego bądź dodatniego) polega na interpretacji wyniku barwienia immunopatologicznego jąder komórek naciekającego raka piersi. Istnieje kilka systemów przedstawiania wyników reakcji barwnej. Dotychczas najczęściej zalecanym systemem była skala wg Allreda, w której oceniano odsetek wybarwionych jąder komórkowych (proportion score – PS) oraz ich siłę wybarwienia (intensity score – IS). Wynik (total score – TS) w tym systemie jest przedstawiany jako suma PS i IS. Szczegółowe progi dla poszczególnych stopni PS i IS w skali Allreda przedstawiono w tabeli II.
Stosowane są również inne systemy (skale) opisujące reakcję barwną w ocenie receptorów...


View full text...