Pembrolizumab wykazuje korzyści w zakresie przeżycia u chorych na NDRP

Do badania włączono jedynie chorych, u których doszło do progresji choroby po poprzednim leczeniu, i u których potwierdzono ekspresję PD-L1 na komórkach guza. Wyniki badania KeyNote-010 nie były dotąd publikowane ani przedstawiane w innej formie. W badaniu porównano skuteczność i bezpieczeństwo dwóch dawek pembolizumabu (2 mg/kg i 10 mg/kg) z docetakselem u 1034 chorych z progresją choroby po chemioterapii opartej na pochodnych platyny i z ekspresją PD-L1 na komórkach guza. Obie dawki pembrolizumabu wydłużały OS w porównaniu z docetakselem, a korzyści w zakresie przeżycia widoczne były zarówno w podgrupie chorych z ekspresją PD-L1 wynosząca 50% lub więcej jak i u wszystkich włączonych do badania chorych (u wszystkich chorych odsetek ten wynosił 1% lub więcej). Obie dawki pembrolizumabu prowadziły tez do wydłużenia PFS w porównaniu z docetakselem u chorych z odsetkiem ekspresji PD-L1 wynoszącym 50% lub więcej, jednak w całej grupie chorych różnica ta nie była statystycznie istotna. Pembrolizumab w dawce 2 mg/kg podlegał procesowi przyspieszonej rejestracji przez FDA, która podkreśliła tez w opublikowanej informacji prasowej, że najczęstsze działania niepożądane w obejmującej 550 chorych populacji bezpieczeństwa obejmowały zmęczenie, duszność i zmniejszenie apetytu. Już wcześniej opublikowano wyniki badania 1. fazy z pembrolizumabem, które dały obiecujące wyniki dotyczące przeżycia. Mediana OS w grupie 495 chorych wyniosła 12 miesięcy, a całkowity odsetek odpowiedzi wyniósł 19,4%, a obie te wartości były większe u chorych, którzy wcześniej nie otrzymywali żadnego leczenia. Pembrolizumab nie jest pierwszym rodzajem immunoterapii zarejestrowanej do leczenia NDRP. FDA zarejestrowała w marcu nivolumab (Opdivo, BMS) do leczenia przerzutowego płaskonabłonkowego NDRP, a w październiku tego roku rejestrację rozszerzono do zaawansowanego niepłaskonabłonkowego NDRP.