Poczucie koherencji a ryzyko rozwoju depresji u chorych na ostrą białaczkę

Cele badania: Badanie przeprowadzone w grupie 54 chorych leczonych z powodu ostrej białaczki miało na celu: 1) określić zależność pomiędzy poczuciem koherencji (SOC) a depresją; 2) zweryfikować hipotezę o postulowanej stałości SOC w warunkach ostrego stresu w trakcie diagnostyki i chemioterapii w okresie pierwszych 3 miesięcy leczenia hematologicznego; 3) określić wpływ SOC i depresji na rokowanie co do rocznego przeżycia chorych na białaczkę.
Wyniki: Średnia wartość SOC w grupie chorych na białaczkę była wysoka i porównywalna z grupą kontrolną osób zdrowych. Istotną ujemną korelację zaobserwowano pomiędzy SOC a objawami depresji raportowanymi przez chorych w 4. i 12. tygodniu obserwacji. Zarówno całkowita wartość SOC, jak i wartość jego składowej „zaradność” były istotnie wyższe w grupie pacjentów bez depresji w porównaniu z grupą kontrolną. Istotna statystycznie różnica była widoczna pomiędzy grupami pacjentów z depresją i bez depresji w zakresie całkowitego SOC zarówno w 4., jak i w 12. tygodniu obserwacji. W grupie pacjentów bez depresji drugi pomiar SOC (w 12. tygodniu obserwacji) ujawnił istotny statystycznie wzrost wartości SOC w porównaniu z pomiarem pierwszym (w 4. tygodniu badania). Drugi pomiar SOC w grupie z depresją nie ujawnił natomiast podobnej zależności. Nie wykazano korelacji pomiędzy wartością SOC oraz brakiem lub obecnością objawów depresyjnych a przebiegiem białaczki lub rocznym rokowaniem co do przeżycia.
Wnioski: Wysokie SOC na początku leczenia oraz jego rosnąca wartość w okresie kolejnych 2 miesięcy obserwacji mogą być korzystnym czynnikiem prognostycznym braku rozwoju depresji u chorych na ostrą białaczkę. Nie ma związku pomiędzy SOC, brakiem lub obecnością objawów depresyjnych u chorych na białaczkę a rokowaniem co do rocznego przeżycia.

Objectives: In the study group of 54 inpatients treated for acute leukaemia: 1) to analyse the correlation between sense of coherence (SOC) and depression; 2) to assess the postulated stability of SOC in stress of diagnosis and chemotherapy in the first three months of acute leukaemia; 3) to investigate SOC and depression in the context of prognosis for 1-year survival.
Results: The mean SOC value in leukaemic patients was high and comparable to the controls. Significant negative correlations were observed in total SOC and depression scores in both the 4th and the 12th week of observation. The total SOC and manageability of SOC were significant higher in the non-depressed group compared to the control group. Statistically significant differences in total SOC were observed between the depressed and non-depressed group in the 4th and in the 12th week of the study. The second measurement of SOC (in the 12th week) in the non-depressed group showed a significant increase in SOC compared to the first examination. The second measurement in the depressed group showed no significant differences. There was no correlation between either depression scores or SOC scores and course of the haematological disease and 1-year survival in this study.
Conclusions: The high SOC scores at the beginning of the treatment and an increase of total SOC in the next two months of observation seem to have prognostic value for absence of coincidental depressive symptoms in leukaemic patients. This study did not confirm prognostic value of depressive symptoms and SOC value for 1-year survival in acute leukaemia.