Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem rodziców dzieci z chorobą nowotworową

Wstęp
Sytuacja rozpoznania choroby nowotworowej u dziecka jest jedną z najtrudniejszych w życiu rodziców, nie dziwi więc fakt, że wywołuje ona stres o bardzo dużym nasileniu. O radzeniu sobie z nim można mówić w kategorii procesu, stylu i strategii. Styl radzenia sobie jest trwałą, osobowościową dyspozycją jednostki do określonego sposobu zmagania się z sytuacjami trudnymi. Jednym z najważniejszych zasobów istotnych w procesie radzenia sobie jest poczucie koherencji, czyli globalna orientacja życiowa, na którą składają się wysokie poczucie zrozumiałości, zaradności i sensowności.

Cel pracy
Celem badań było określenie związku pomiędzy poczuciem koherencji a stylami radzenia sobie ze stresem rodziców dzieci chorych onkologicznie.

Materiał i metody
W badaniach wykorzystano Kwestionariusz orientacji życiowej (SOC-29) Antonovsky’ego oraz kwestionariusz CISS Endlera i Parkera. Badaniami objęto grupę 25 rodziców przebywających w klinice z chorymi dziećmi.

Wyniki i wnioski
Wykazano, że rodzice dzieci z chorobą nowotworową charakteryzowali się średnim poziomem poczucia koherencji oraz dominował u nich najbardziej efektywny styl radzenia sobie – skoncentrowany na zadaniu. Stwierdzono również, że poczucie koherencji koreluje ze stylami radzenia sobie ze stresem. Im wyższe poczucie koherencji, tym bardziej charakterystyczny dla rodziców jest styl skoncentrowany na zadaniu, a rzadziej występuje u nich styl skoncentrowany na emocjach, unikaniu i unikowy związany z wykonywaniem czynności zastępczych.



Introduction
Diagnosis of a child’s oncological disease is one of the most difficult moments in the life of parents. It causes stress of high intensity. Coping with stress can be considered in the categories of process, strategy and style. Coping styles are specific tendencies of behaviour in stressful situations. One of the most important resources in the coping process is the sense of coherence, which is a global life orientation consisting of comprehensibility, manageability, and meaningfulness.

The aim of the study
The aim of this study was to analyse the relationship between childhood oncological disease, sense of coherence and coping styles.

Material and methods
The study used the Sense of Coherence Scale (SOC-29) and Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) questionnaire. The study included a group of 25 parents staying in the hospital with their children.

Results and conclusions
The study showed that the parents of children with cancer were characterised by an average level of sense of coherence and they preferred the task-oriented coping style. There was a positive correlation between sense of coherence and task-oriented style, and negative correlation between sense of coherence and emotion-oriented style, avoidant style, and distraction-seeking style.