Bieżący numer
Archiwum
Filmy
Artykuły w druku
O czasopiśmie
Suplementy
Rada naukowa
Recenzenci
Bazy indeksacyjne
Prenumerata
Kontakt
Zasady publikacji prac
Opłaty publikacyjne
Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
|
3/2012
vol. 114 streszczenie artykułu:
Artykuł oryginalny
Podwieszenie powiek górnych na paskach powięzi szerokiej uda – ocena późnych wyników
Tomasz Dębski
1
,
Józef Jethon
1
,
Piotr Pietruski
1
,
Elżbieta Radzikowska
1
Data publikacji online: 2012/10/12
Pełna treść artykułu
Pobierz cytowanie
ENW EndNote
BIB JabRef, Mendeley
RIS Papers, Reference Manager, RefWorks, Zotero
AMA
APA
Chicago
Harvard
MLA
Vancouver
Wstęp: podwieszenie powiek górnych na paskach powięzi szerokiej uda (PPP) stosuje się w leczeniu ciężkiego stopnia opadnięcia powiek górnych z minimalną funkcją mięśnia dźwigacza powieki.
Cel: ocena późnych wyników PPP. Materiał i metody: ocenie poddano 41 pacjentów (23 kobiety, 18 mężczyzn, w wieku 6–79 lat, średnio 41,4 roku) operowanych w latach 1999–2009. Średni okres obserwacji wynosił 55 miesięcy. Wynik funkcjonalny oceniono na podstawie analizy cyfrowej zdjęć, dokonując pomiaru położenia brzegu powieki górnej względem górnego rąbka rogówki (wynik bardzo dobry: mniej niż 3 mm, dobry: 3–5 mm, niezadowalający: więcej niż 5 mm). W ocenie wyniku estetycznego brano pod uwagę kształt powieki, symetrię jej położenia oraz cechy załamka powieki. Poziom zadowolenia pacjenta i stopień poprawy jakości życia zmierzono za pomocą ankiety. Wyniki: bardzo dobry wynik funkcjonalny stwierdzono w 36% przypadków, dobry – w 59,3%, niezadowalający – w 4,7%. Nawrót opadnięcia wystąpił w 4,6% przypadków, powikłania – w 10,9% (niedomykalność powieki – 6,2%, entropion – 4,7%). Bardzo dobry wynik estetyczny dotyczący kształtu powieki, jej symetrii i załamka stwierdzono odpowiednio w: 76,6%, 53,6% i 51,6%. Poziom zadowolenia pacjentów oraz stopień poprawy jakości życia były również bardzo wysokie. Niezadowoleni z wyniku operacji pacjenci stanowili tylko 1,6%. Wnioski: PPP jest skuteczną metodą leczenia ciężkiego opadnięcia powiek. Purpose: To evaluate long-term outcome of frontalis suspension using autogenous fascia lata (frontalis suspension – FS) which is indicated in the treatment of severe blepharoptosis with minimal levator function. Material and methods: Fourty one patients (23 females, 18 males, aged 6–79 years, mean 41.4 years) who underwent FS between 1999 and 2009 were evaluated. Mean follow-up was 55 months. Functional outcome was measured on digital photographs by analysis of an upper eyelid margin position below the superior limbus. Following criteria were used: very good (< 3 mm), good (3–5 mm), unsatisfactory (>5 mm). Aesthetic outcome was assessed in terms of lid contour, symmetry of lid height and lid crease. Patient satisfaction and life quality improvement were evaluated in the survey. Results: Functional outcome was very good in 36%, good in 59.3%, unsatisfactory in 4.7%. Recurrence occured in 4,6% and complications in 10,9% (lagophthalmos – 6.2%, entropion – 4.7%). Very good aesthetic outcome regarding lid contour, symmetry of lid height and lid crease was achieved in 76.6%, 53.6% and 51.6%, respectively. Patient satisfaction and life quality improvement was also very high. There were only 1.6% unsatisfied patients. Conclusions: FS is an efficient method in treatment of severe blepharoptosis. |
|