Polska adaptacja i  walidacja Yale Food Addiction Scale 2.0

Wstęp
Uzależnieniem od jedzenia określa się wzorzec jedzenia wysokokalorycznych pokarmów, który w swoim obrazie i konsekwencjach przypomina uzależnienie od substancji psychoaktywnych. Celem badania była walidacja polskiej adaptacji Yale Food Addiction Scale 2.0 (YFAS 2.0), mierzącej stopień uzależnienia od jedzenia na podstawie 11 kryteriów uzależnień wg DSM-5.

Materiał i metody
Po uzyskaniu równoważnego polskiego tłumaczenia przeprowadzono badania walidacyjne na próbie 431 osób (67,75% kobiet), w wieku od 18 do 60 lat. Trafność teoretyczną oceniono z użyciem CFA (konfirmacyjnej analizy czynnikowej) dla dychotomicznych danych diagnostycznych. Rzetelność oceniono, analizując stałość czasową wyników, spójność wewnętrzną i moc dyskryminacyjną pozycji. Trafność oceniano za pomocą masy ciała, BMI, Skali Zaabsorbowania Jedzeniem (SZJ), Three Factor Eating Questionnaire oraz Self-Control Scale. Analizowano różnice w wybranych wskaźnikach rzetelności zależne od stopni diagnostycznych YFAS 2.0. Porównano nasilenie objawów między osobami uzależnionymi od jedzenia, osobami odchudzającymi się i osobami z próby normatywnej.

Wyniki
CFA wykazała doskonałe dopasowanie wyników badań do modelu teoretycznego YFAS 2.0. Uzyskano dostateczne i wysokie współczynniki miar rzetelności. Stwierdzono pozytywne korelacje YFAS 2.0 z masą ciała, BMI, wynikami SZJ, trudnościami w kontroli jedzenia i jedzeniem o podłożu emocjonalnym, a negatywne ze zdolnością do samokontroli. Wykazano istotne różnice w przyjętych wskaźnikach trafności oraz między porównywanymi grupami zależne od diagnostycznych stopni uzależnienia od jedzenia. Omówienie: Polska adaptacja YFAS 2.0 charakteryzuje się wysoką rzetelnością oraz trafnością.

Wnioski
Wnioski: Polska adaptacja YFAS 2.0 ma bardzo dobre właściwości psychometryczne i może być wykorzystana w badaniach naukowych i w praktyce.



Introduction
Food addiction is defined by a pattern of eating high-calorie foods, which is similar to psychoactive substance dependence. The aim of the study was to validate the Polish adaptation of the Yale Food Addiction Scale 2.0 (YFAS 2.0), which measures the degree of food addiction based on 11 addiction criteria according to DSM-5.

Material and methods
Validation studies were carried out on a sample of 431 people (67.75% women), aged 18-60. Construct validity was assessed using CFA (confirmatory factor analysis) for dichotomous diagnostic data. Reliability was assessed by analysing time stability of the results, internal consistency and item-total correlations. Validity was assessed using body weight, BMI, Scale of Involvement on Eating Behaviour (SZJ), Three Factor Eating Questionnaire and Self-Control Scale. Differences in selected reliability indicators depending on the YFAS 2.0 diagnostic grades were analysed. The severity of symptoms was compared between food addicts anonymous, individuals enrolled in a weight-loss programme and those from a normative sample.

Results
CFA demonstrated a perfect fit between the study results and the theoretical model of the YFAS 2.0. High coefficients of reliability measures were obtained. The YFAS 2.0 positively correlates with body weight, BMI, SZJ results, difficulties in controlling eating and emotional eating, and negatively with self-control ability. Significant differences were found in the validity indicators and between compared groups, depending on the diagnostic degrees of food addiction. Discussion: The Polish adaptation of YFAS 2.0 is characterised by high reliability and validity.

Conclusions
The Polish adaptation of YFAS 2.0 has very good psychometric properties and can be used in scientific research and clinical practice.