Poród martwego dziecka. Sytuacja kobiety rodzącej w Polsce w świetle badania ankietowego

Niepowodzenia położnicze stanowią trudną sytuację dla kobiet i ich rodzin. Celem pracy było kompleksowe zbadanie sytuacji kobiety po porodzie martwego dziecka w Polsce. Badaniem objęto 50 kobiet, które straciły ciążę w różnym okresie jej trwania. Badania przeprowadzone zostały wśród pacjentek Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Wrocławiu, a także wśród kobiet korzystających z pomocy Fundacji By Dalej Iść, która oferuje pomoc i wsparcie osobom doświadczonym stratą dziecka. W przeprowadzonych badaniach wykorzystana została metoda sondażu diagnostycznego. Techniką badawczą była ankieta składająca się z szesnastu pytań zamkniętych oraz jednego pytania otwartego, w którym matki mogły napisać o swoich przeżyciach związanych ze stratą dziecka. Z przeprowadzonych badań wynika, że wiele matek nie miało możliwości pożegnania się ze swoimi martwo urodzonymi dziećmi. Połowa kobiet po porodzie była zdecydowanie przekonana o korzystnym wpływie pożegnania z dzieckiem na przeżywanie późniejszej żałoby. Na pytanie o to, kto udzielił kobiecie wsparcia w warunkach szpitalnych, większość wskazała na położną i rodzinę. Na trzecim miejscu znalazł się psycholog, natomiast mniej niż połowa ankietowanych wskazała na lekarza. Pomimo że większość matek uznała tworzenie grup wsparcia za dobry pomysł, niewiele z nich korzystało z takiej formy pomocy. Zdaniem autorów liczba kobiet mających trudności z możliwością pożegnania swojego dziecka jest zbyt duża. Należy pochylić się nad stanem profesjonalnej szpitalnej opieki psychologicznej, która zapewniana jest kobietom po urodzeniu martwego dziecka. Należy zwiększyć nacisk kładziony na domową opiekę prowadzoną przez położne środowiskowe. W celu podniesienia poziomu opieki psychologicznej należy rozważyć częstsze tworzenie specjalnych grup wsparcia.

Miscarriages are considered to be a difficult situation both for mother and whole family. The aim of this study was to investigate about situation of women in Poland after miscarriage.

Clinic group contained 50 women who miscarried in many different stages of pregnancy. Investigation was performed in a group of patients in Provincial Specialist Hospital in Wroclaw. Our scientific team used a diagnostic survey which contain sixteen multiple choice questions and one open question to let mothers tell about their feelings connected to their situation. Almost half of a women had no opportunity to say goodbye to their dead children. In the hospital psychological care is mothers opinion is provided mostly by midwifes and family. Professional psychologist are on third place. Less that 50% of mothers claimed that doctors also help them in that tragic situation. Despite the fact most of the mothers agreed that arranging support groups for them is a good idea only few of them used that king of help.

In authors opinion number of women having problem with saying goodbye to their children in hospital is too big. We should also be worried about condition of professional psychological support for mothers in such difficult situation. It should be considered to improve the level of midwife support in houses of women after miscarriage. Formation of new local support groups should be also an aim to increase the level of psychological help for women after miscarriage.