Porównanie techniki bezpośredniego i pośredniego klejenia zamków ortodontycznych. Przegląd piśmiennictwa

Wstęp
Odpowiednie pozycjonowanie zamka w trzech płaszczyznach jest kluczowe dla przebiegu i skuteczności leczenia ortodontycznego. Obecnie w leczeniu ortodontycznym wykorzystywane są metody bezpośredniego (DBB) i pośredniego klejenia zamków (IBB).

Cel
Celem pracy było porównanie metody pośredniego i bezpośredniego klejenia zamków na podstawie analizy dostępnej literatury.

Materiał i metody
Wykorzystując bazy danych PubMed, ScienceDirect, Wiley, EBSCOhost, wyszukano artykuły dotyczące DBB i IBB, z wykorzystaniem słów kluczowych: direct bracket bonding, indirect bracket bonding, comparison of indirect and direct bonding oraz ich polskiego tłumaczenia. Do przeglądu zakwalifikowano 28 artykułów z lat 1972–2019 najbardziej odpowiadających założonemu celowi pracy.

Wyniki
Dostępne piśmiennictwo nie wykazuje istotnej statystycznie różnicy w odsetku odklejonych zamków w metodach DBB lub IBB. W metodzie bezpośredniej (DBB) nieplanowane odklejenie się zamka następuje najczęściej w 24–48 godzin od momentu jego założenia. W metodzie pośredniej (IBB) nieplanowane odklejenie się zamka następuje na ogół podczas zdejmowania szyny transferowej. Obie metody zapewniają porównywalną adhezję w przypadku stłoczeń zębów, niezależnie od stopnia ich zaawansowania. Odnalezione badania nie rozstrzygają kwestii wpływu jednej bądź drugiej metody na zwiększenie akumulacji płytki nazębnej dookoła zamków ortodontycznych.

Wnioski
1) Jakość wiązania pomiędzy szkliwem a klejem ortodontycznym otrzymana podczas stosowania odmiennych technik pozycjonowania jest porównywalna. 2) Nie stwierdza się różnic pomiędzy obiema technikami dotyczących utraty zamków. 3) W metodzie pośredniej ewentualne odklejenie zamka następuje najczęściej podczas zdejmowania szyny transferowej. 4) W przypadku stłoczeń zarówno technika bezpośredniego, jak i pośredniego klejenia zamków oferuje dobrą jakość adhezji. 5) Zwiększona akumulacja płytki nazębnej w przypadku zastosowania obydwu metod jest związana głównie z pozostawieniem nadmiarów kleju ortodontycznego.



Introduction
It is vital to position brackets correctly in three planes in order to provide appropriate and effective orthodontic treatment. Direct bracket bonding (DBB) and indirect bracket bonding (IBB) methods are currently used in orthodontic treatment.

Aim
The aim of the study was to compare a direct and indirect bracket bonding method for orthodontic brackets based on the review of available literature.

Material and methods
Using PubMed, Science- Direct, Wiley, EBSCOhost databases, articles on DBB and IBB with the following keywords: direct bracket bonding, indirect bracket bonding, comparison of indirect and direct bonding and their Polish translation were found. 28 articles from the period of 1972–2019 describing the issues that most corresponded to the aim of the work were qualified for a review.

Results
Available literature did not show a statistically significant difference in the percentage of detached brackets when IBB or DBB was used. Regarding direct bracket bonding (DBB), unscheduled bracket detachment is usually observed within 24–48 hours since its attachment. Regarding indirect bracket bonding (IBB), unscheduled bracket detachment is usually observed when a transfer splint is removed. Both methods provide comparable adhesion in the case of teeth crowding, irrespective of its stage. Studies analysed are inconclusive in relation to the effects of both methods on the dental plaque accumulation around orthodontic brackets.

Conclusions
1) The quality of the bond between the enamel and orthodontic adhesive obtained by using different positioning techniques is comparable. 2) There are no differences regarding the loss of brackets between these two methods. 3) Regarding the indirect method, a bracket becomes detached the most frequently when a transfer splint is removed. 3) In the case of crowding, both direct and indirect bracket bonding offers good adhesion quality. 5) Increased dental plaque accumulation is mainly associated with excess orthodontic adhesive in both methods.