Postępowanie diagnostyczne u chorych z guzami nerek oraz jego wpływ na sposób leczenia

Wykrycie guza nerki w badaniach obrazowych wykonywanych przypadkowo lub z powodu objawów sugerujących nowotwór nerki (ból, krwiomocz, guz widoczny lub wyczuwalny przez powłoki) jest pierwszym krokiem procesu diagnostycznego, zmierzającego do ustalenia charakteru zmiany, gdyż decyzja dotycząca dalszego postępowania jest oczywiście odmienna w przypadku zmian łagodnych i złośliwych.








W większości przypadków rozpoznanie nie pozostawia wątpliwości już na podstawie pierwszego wykonanego badania obrazowego, którym w Polsce jest najczęściej ultrasonografia (USG). W takiej sytuacji mnożenie badań obrazowych jest na ogół zbędne, a praktyka zlecania wszystkich 3 badań (USG, CT i NMR) jednocześnie nieuzasadniona i narażająca chorego na zbędne koszty. Kiedy jednak pierwsze z badań obrazowych, które doprowadziło do wykrycia guza nerki nie pozwala na jednoznaczne rozpoznanie, wykonanie kolejnych badań (tomografii komputerowej – CT, rezonansu magnetycznego – NMR, czy coraz rzadziej obecnie badań naczyniowych) staje się konieczne i uzasadnione. Każde z nich może dostarczyć dodatkowych, rozstrzygających argumentów potwierdzających łagodny lub złośliwy charakter guza. Przykłady uzupełniania się badań dodatkowych przedstawiają ryciny 1., 2a, b, c.

Przedstawione przykłady ilustrują sytuacje, w których różne badania obrazowe uzupełniają się. Chociaż rozpoznanie ustalone na podstawie każdego z nich mogło być odmienne, ich łączna interpretacja pozwalała na podjęcie właściwej decyzji.

Nierzadko bywa jednak tak, że mimo wykonania kilku badań obrazowych rozpoznanie pozostaje niepewne. Kiedy nawet tylko jedno z nich, wykonane przez radiologa o uznanym w danej dziedzinie autorytecie, pozostawia wątpliwości co do natury guza, trudno jest je rozproszyć, nawet mimo korzystnych wyników pozostałych badań obrazowych. Sytuacja ta wymaga bardzo starannej rozmowy z chorym, któremu należy przedstawić wątpliwości oraz korzyści i niebezpieczeństwa wynikające z podjęcia konkretnej decyzji. Jeżeli mimo istniejących wątpliwości, większość argumentów przemawia za guzem łagodnym, często sugerowanym rozwiązaniem jest obserwacja oraz powtórzenie badań po 3–6 mies. Jeżeli istnieją podejrzenia, iż zmiana może mieć charakter złośliwy, krokiem logicznym staje się poszukiwanie dalszych dowodów na wykluczenie lub potwierdzenie rozpoznania. Można je uzyskać na drodze biopsji...


Pełna treść artykułu...