Postępowanie terapeutyczne w atopowym zapaleniu skóry u dzieci

Obserwowane ostatnio stosunkowo często, zwłaszcza u dzieci, atopowe zapalenie skóry (AZS), określane także jako wyprysk atopowy, jest uwarunkowaną genetycznie (u członków rodzin często występują różnorodne objawy atopii) przewlekłą chorobą charakteryzującą się zmianami wypryskowymi z wybitnie nasilonym świądem.






Spośród innych chorób atopowych u dzieci (asthma bronchiale rhinitis, conjunctivitis) najwcześniej występują charakterystyczne zmiany skórne. W większości przypadków (ok. 90 proc.) objawy kliniczne pojawiają się do 5. roku życia.



Etiopatogeneza


W złożonej i wciąż jeszcze niedokładnie poznanej etiopatogenezie tej choroby należy uwzględnić:

- czynniki genetyczne i środowiskowe, m.in. alergeny wziewne (kurz, roztocza, pyłki, sierść zwierząt), pokarmowe (m.in. mleko, jaja, owoce, ryby),

- zaburzenia psychosomatyczne i stres,

- zaburzenia w układzie immunologicznym dotyczące zarówno odpowiedzi humoralnej (I typ reakcji alergicznej), jak i komórkowej (IV typ reakcji alergicznej).

Spośród czynników nieimmunologicznych istotne znaczenie w etiopatogenezie AZS mają szczególne cechy skóry (m.in. suchość, obniżenie progu świądowego, nadmierna wrażliwość na różnego rodzaju bodźce nieswoiste).



Obraz kliniczny


Na podstawie objawów morfologiczno-klinicznych oraz ich umiejscowienia wyróżnia się:

- fazę wczesną niemowlęcą i małych dzieci do 2. roku życia występującą między 3. i 6. mies. życia, najczęściej na policzkach w postaci wykwitów rumieniowo-grudkowych i pęcherzykowych oraz objawów sączenia i wtórnej infekcji bakteryjnej z tendencją do zajmowania także innych części ciała (skóra głowy, tułowia, kończyn – fot. 1. i 2.),

- fazę dziecięcą i młodzieżową (do 12. roku życia) zazwyczaj rozwijającą się z niemowlęcej, może jednak wystąpić po raz pierwszy między 4. lub 10. rokiem życia; zmiany nie tylko skóry twarzy (fot. 3.) oraz tułowia (fot. 4.), lecz także okolic zgięć dużych stawów (łokcie, kolana, nadgarstki) oraz innych części ciała (kark, grzbiety dłoni, i stóp – fot. 5. i fot. 6.),

- fazę późną osób dorosłych po 12. roku życia, z obecnością charakterystycznych zmian z zajęciem zgięć dużych stawów, grzbietów rąk, twarzy, górnych części klatki piersiowej i karku z obecnością lichenizacji...


Pełna treść artykułu...