Postępowanie u pacjentów z mielopatią szyjną

Mielopatia to choroba neurologiczna związana z patologiami rdzenia kręgowego, jej najczęstszą przyczyną jest spondyloza kanału kręgowego w odcinku szyjnym. Radiologiczne cechy znacznej stenozy w tym odcinku ma większość osób w średnim wieku. Najczęściej występującymi objawami są: ból szyi, ograniczony zakres ruchu w odcinku szyjnym kręgosłupa, ból i parestezje ramion, zaburzenia chodu, osłabienie siły i niestabilność kończyn dolnych, zaburzenia wykonywania czynności precyzyjnych dłońmi oraz zaburzenia czucia w okolicy rąk. Czynniki patofizjologiczne wywołujące mielopatię szyjną dzieli się na: statyczne, mechaniczne i niedokrwienne. Wyróżnia się dwa dostępy chirurgiczne – przedni i tylny. Z dostępu tylnego wykonywane są laminektomia i laminoplastyka. Z dostępu przedniego przeprowadza się discektomię ze stabilizacją oraz korpektomię i stabilizację. W artykule przedstawiono patofizjologię, obraz kliniczny oraz metody leczenia operacyjnego spondylozy szyjnej.

Myelopathy is a neurological deficit related to the spinal cord, and cervical spondylosis is its leading cause. The majority of middle-aged people have radiological evidence of significant cervical spine degeneration. The most characteristic symptoms are: neck pain with reduced range of motion, pain and paraesthesias in shoulders, gait disturbance, weakness or instability of lower extremities, loss of manual dexterity, and glove-distribution sensory loss in hands. The pathophysiology of cervical spondylotic myelopathy involves static, dynamic, and ischaemic factors. There are two surgical approaches: anterior and posterior. The posterior approach includes laminectomy and laminoplasty. The anterior approach includes anterior discectomy and fusion, and anterior corpectomy and fusion. This paper reviews the pathophysiology and clinical manifestation of cervical spondylotic myelopathy, and surgical approaches to treat patients with this disease.