Postępy diagnostyki i terapii depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej

Badania epidemiologiczne wskazują na systematyczne zwiększanie się wskaźników zachorowalności na depresję w większości krajów. Częstość depresji w różnych chorobach somatycznych i neurologicznych jest wielokrotnie wyższa niż w populacji generalnej. W leczeniu depresji istotne jest właściwe stosowanie leków przeciwdepresyjnych oraz odpowiednie postępowanie w tzw. depresji lekoopornej. Wprowadzenie nowych instrumentów diagnostycznych umożliwiło lepsze rozpoznawanie choroby afektywnej dwubiegunowej. Postępy w jej leczeniu polegają na systematycznej aktualizacji postępowania leczniczego na różnych etapach choroby (mania, depresja, zapobieganie nawrotom), z odpowiednim zastosowaniem leków normotymicznych (mood-stabilizers). Do leków normotymicznych pierwszej generacji należą: lit, walproiniany i karbamazepina, a drugiej generacji: atypowe leki neuroleptyczne i lamotrigina.

Epidemiological studies point to systematic increase of the incidence of depression in most countries. The prevalence of depression in various somatic and neurological diseases is several-fold higher than in general population. In the treatment of depression, the most important is prudent administration af antidepressant drugs and management of treatment-resistant depression. Introduction of new diagnostic instruments has made possible better diagnosis of bipolar affective illness. The progress in treatment of bipolar affective illness means systematic update of therapeutic procedures on different stages of the illness (mania, depression, prevention of recurrences) with appropriate use of mood-stabilizing drugs. First generation mood-stabilizing drugs include lithium, valproates and carbamazepine while those of second generation, atypical neuroleptics and lamotrigine.