Powiązanie dny moczanowej z chorobą niedokrwienną serca

Podwyższone stężenie w surowicy kwasu moczowego (hiperurykemia) prowadzi z jednej strony do dny moczanowej – zapalenia stawów spowodowanego krystalizacją moczanu sodu w płynie stawowym z następową fagocytozą kryształów oraz powstawaniem złogów krystalicznych w tkankach, z drugiej natomiast – ma stanowić jeden z wieńcowych czynników ryzyka. Obecnie nadal dyskutuje się uważany za kontrowersyjny problem – czy hiperurykemia jest niezależnym czynnikiem ryzyka powstawania choroby wieńcowej i zawału serca, a także niezależnym wskaźnikiem śmiertelności sercowo-naczyniowej, czy raczej stanowi tylko pośredni marker niekorzystnego przebiegu choroby, stanowiący odbicie powiązania pomiędzy kwasem moczowym i innymi wieńcowymi czynnikami ryzyka.




Definicja hiperurykemii
i jej rozpowszechnienie
na świecie



Hiperurykemia jest terminem oznaczającym podwyższony poziom moczanu we krwi. W sensie dosłownym dochodzi do niej, gdy stężenie kwasu moczowego przewyższa granicę rozpuszczalności jego soli – moczanu sodu w surowicy. W temp. 37^°C wartość nasycenia moczanem w osoczu wynosi ok. 7 mg/dl. Wartość większa od tego stężenia odpowiada w znaczeniu fizjochemicznym stanowi przesycenia. Stężenie moczanu w surowicy jest podwyższone w znaczeniu umownym, kiedy przekracza górną granicę arbitralnie przyjętych wartości prawidłowych, która odpowiada zazwyczaj średniej wartości stężenia moczanu plus dwa odchylenia standardowe, dobranej dla danej płci i wieku zdrowej populacji. W większości badań epidemiologicznych za górną granicę normy przyjmuje się 7 mg/dl (416 mcmol/l) dla mężczyn i 6 mg/dl (357 mcmol/l) dla kobiet. Ostatecznie, wartość stężenia moczanu przekraczająca 7 mg/dl zaczyna być związana z podwyższonym ryzykiem występowania zapaleń stawowych charakterystycznych dla dny moczanowej oraz kamieni nerkowych zbudowanych z moczanów. Z tych powodów hiperurykemia jest definiowana jako stężenie moczanu w surowicy większe niż 7 mg/dl [1].
W badanych populacjach hiperurykemia występuje od 2,3 do 17,6 proc. W jednym z badań wśród hospitalizowanych z różnych przyczyn dorosłych mężczyzn 13,2 proc. miało stężenie kwasu moczowego powyżej 7 mg/dl [2]. Na podwyższenie wartości urykemii wpływa szereg czynników, które wymieniono w tab. 1.

W wielu badaniach epidemiologicznych wskazuje się na szczególne znaczenie nadmiernej masy ciała i...


Pełna treść artykułu...