Pozaprzełykowe manifestacje choroby refluksowej w laryngologii

Choroba refluksowa przełyku (GERD) to takie wsteczne zarzucanie treści żołądkowej, które wywołuje kłopotliwe objawy i/lub prowadzi do powikłań. Treść refluksowa wydostająca się poza przełyk wywołuje niespecyficzne objawy zapalne błon śluzowych w wyższych odcinkach drogi pokarmowej i w drogach oddechowych.

Subiektywne objawy zgłaszane przez pacjentów to: uczucie suchości w gardle, pieczenie w gardle i przełyku (zgaga), uczucie ciała obcego, ściskania w gardle (globus), nadmierne pragnienie, ślinienie i odksztuszanie, stałe chrząkanie, kaszel, krwioplucie, stridor, duszność, napadowe skurcze krtani, zachłystywanie się, dysfonia w postaci chrypki, zmęczenia głosowego i załamywania głosu. Znaleziskiem, o którym najczęściej mówi się w kontekście LPR, jest pseudosulcus vocalis, czyli obrzęk podgłośniowy, uważany wręcz za patognomoniczny dla LPR. Badaniem endoskopowym u pacjentów z LPR często stwierdza się zaczerwienienie okolicy międzynalewkowej lub całej krtani.

Leczenie pozaprzełykowej choroby refluksowej powinno odbywać się na kilku płaszczyznach. Pierwszym etapem jest edukacja pacjenta mająca na celu zmianę niewłaściwych nawyków. Najczęściej stosowanymi lekami są inhibitory pompy protonowej. Leczenie farmakologiczne LPR powinno trwać 6 miesięcy. W przeciwieństwie do GERD odpowiedź na leczenie pacjentów z LPR z zastosowaniem IPP nie jest w pełni zadowalająca.

Gastroesophageal reflux disease is a digestive disorder in which the excessive reflux of gastric contents into the oesophagus gives bothersome symptoms and/or results in complications. Acidic gastric contents flowing back up beyond the oesophagus cause nonspecific, apparently unrelated to the disease, symptoms of mucosal inflammation in the upper gastrointestinal and respiratory tracts.

The symptoms reported include throat clearing, sore throat, heartburn, globus sensation, polydipsia (excessive thirst), hypersalivation (drooling), chronic cough, haemoptysis, stridor, sustained or paroxysmal dyspnoea, paroxysmal laryngospasms, hoarseness, and vocal fatigue. Patients may also complain of dysphagia, regurgitation, constant swallowing, bad breath, otalgia, mandibular and neck pain, and abdominal and non-cardiac chest pain.

Treatment of extra-oesophageal reflux should be a staged process. First, the patient should be instructed to change their bad habits. The medications used are proton pump inhibitors. The optimal length of treatment is six months.

In contrast to patients with GERD, patients with LPR do not respond to treatment in a satisfactory manner.