Praktyczne aspekty niefarmakologicznego leczenia cukrzycy typu 2

Niefarmakologiczne leczenie cukrzycy obejmuje stosowanie odpowiedniej diety, regularnych ćwiczeń fizycznych oraz całokształt działań wprowadzających prozdrowotny tryb życia.




Leczenie dietetyczne


Ma ono na celu normalizację masy ciała i kontrolę stężenia glukozy we krwi (unikanie zarówno hiper-, jak i hipoglikemii). Stosowana dieta musi zawsze pokrywać ilościowe (energetyczne) i jakościowe (wszystkie składniki egzogenne) zapotrzebowanie organizmu oraz uwzględniać wpływ na przemianę węglowodanów, glikemię, lipidemię i inne czynniki, tak aby postępowanie dietetyczne można było racjonalnie koordynować z leczeniem wysiłkiem fizycznym oraz farmakoterapią. Dieta chorego na cukrzycę powinna składać się zarówno z produktów zwierzęcych, jak i roślinnych oraz zawierać wszystkie składniki odżywcze należące do 5 podstawowych grup (węglowodany, białka, tłuszcze, sole mineralne, włókno pokarmowe), w odpowiednich ilościach i proporcjach, aby zapewnić pokrycie zapotrzebowania na nie i na energię. Należy przy tym uwzględnić indywidualne preferencje chorego. Niezbędny jest wybór właściwej postaci produktów, w których występują składniki odżywcze, np. zastępowanie tłuszczów zwierzęcych tłuszczami roślinnymi. Pewne odrębności dotyczą także planowania poszczególnych posiłków, które powinny być mniej obfite, ale częstsze. Korzystne jest dzielenie dobowej racji pokarmowej na 5–7 posiłków odpowiednio przystosowanych do trybu życia chorego i przyjmowanych przez niego leków. Listy produktów dozwolonych i niedozwolonych w żywieniu chorych na cukrzycę zawierają tab. 1., 2. oraz 3.
Węglowodany powinny stanowić 55–60 proc. całkowitego zapotrzebowania energetycznego, przy czym należy zalecać tu spożywanie węglowodanów złożonych, czyli produktów zawierających skrobię (kasze, zboża, pieczywo zwłaszcza ciemne, potrawy mączne, ziemniaki) oraz warzywa.
Dieta powinna zawierać dużo błonnika (do 40 g/dobę). Jednocześnie, w większym lub mniejszym stopniu ograniczamy podaż produktów zawierających cukry proste, takich jak owoce, soki, miód, dżemy, słodycze. Cukier zastępujemy preparatami słodzącymi (aspartam, sacharyna, acetosulfam K).
Tłuszcze stanowią zwykle w diecie chorego na cukrzycę ok. 30 proc. zapotrzebowania energetycznego, przy czym na tłuszcze nasycone (zwierzęce) przypada nie więcej niż 10 proc, na tłuszcze wielonienasycone (oleje roślinne) 6–8 proc, a reszta powinna pochodzić z...


View full text...