Prewencja choroby wieńcowej w RZS
Autor: Alicja Kostecka
Data: 28.11.2017
Źródło: AK/Long-term outcomes and secondary prevention after acute coronary events in patients with rheumatoid arthritis. Mantel Ä, Holmqvist M, Jernberg T, Wållberg-Jonsson S, Askling J. Ann Rheum Dis. 2017 Dec;76(12):2017-2024.
U chorych z RZS stwierdza się częstsze zachorowania na chorobę niedokrwienną serca i ostre zespoły wieńcowe, częstsze są także incydenty nagłej śmierci sercowej oraz zawały z uniesieniem ST, ponadto odnotowuje się większą śmiertelność związaną z chorobą wieńcową.
Na podstawie rejestrów szwedzkich oceniono rokowanie w chorobie wieńcowej u chorych z RZS (n=1135) w porównaniu do odpowiednio dobranej grupy kontrolnej z populacji ogólnej (n=3184). Pod uwagę brano chorych po ostrym zespole wieńcowym, którzy pozostawali w obserwacji długoterminowej przez średni okres około 2 lat. Ryzyko kolejnego zawału u chorych z RZS w porównaniu do chorych bez RZS było o około 30 % wyższe i kształtowało się następująco: w okresie 1 roku od pierwszego incydentu OZW HR=1.35; w całej obserwacji HR 1.34, po uwzględnieniu typu zawału odpowiednio w pierwszym roku i w całej obserwacji HR=1.28 i 1.25. W okresie pierwszego roku od OZW zmarło 30% chorych z RZS i około 20% bez RZS, a w obserwacji wynoszącej średnio 2.3 roku 45% chorych z RZS i 30% bez RZS, przy czym głównymi przyczynami śmierci (odpowiednio 79.5% i 78.6%) była choroba wieńcowa oraz jej powikłania (nagłe zatrzymanie krążenia, arytmia, niewydolność serca, zaburzenia przewodzenia itp.).
Analizując leczenie stosowane w prewencji wtórnej choroby wieńcowej (statyny, leki przeciwpłytkowe, beta blokery) w badanych grupach stwierdzono niewielkie, ale istotne statystycznie różnice, mianowicie chorzy z RZS w mniejszym zakresie realizowali recepty na statyny statyn i okresowo również leki przeciwpłytkowe. Zdaniem autorów te niewielkie różnice w farmakoterapii w badanych grupach (nie przekraczające 5%) nie uzasadniają tak istotnych różnic rokowania w chorobie wieńcowej u chorych z RZS i bez RZS. Zauważono, iż po uwzględnieniu typu OZW pacjenci z „bardziej groźnymi” zawałami w obu grupach w tym samym zakresie stosowali profilaktykę wtórna. U chorych z RZS trudności we wdrażaniu profilaktyki farmakologicznej mogą mieć związek ze schorzeniami współistniejącymi i polifarmakoterapią, która jest znanym czynnikiem nieprzestrzegania zaleceń, oraz występowania interakcji lekowych i działań niepożądanych.
Gorsze rokowanie u chorych z chorobą wieńcową i RZS w stosunku do ogólnej populacji nie znajduje odniesienia w farmakoterapii profilaktyki wtórnej chorób układu krążenia. Kolejne badania powinny uwzględniać więcej zmiennych, w tym parametry związane z chorobą zapalna stawów, które mogą potencjalnie mieć związek z rokowaniem w chorobie wieńcowej. Określenie takich parametrów przyczyni się do wyznaczenia priorytetów prewencji wtórnej w chorobie wieńcowej u chorych z RZS.
Analizując leczenie stosowane w prewencji wtórnej choroby wieńcowej (statyny, leki przeciwpłytkowe, beta blokery) w badanych grupach stwierdzono niewielkie, ale istotne statystycznie różnice, mianowicie chorzy z RZS w mniejszym zakresie realizowali recepty na statyny statyn i okresowo również leki przeciwpłytkowe. Zdaniem autorów te niewielkie różnice w farmakoterapii w badanych grupach (nie przekraczające 5%) nie uzasadniają tak istotnych różnic rokowania w chorobie wieńcowej u chorych z RZS i bez RZS. Zauważono, iż po uwzględnieniu typu OZW pacjenci z „bardziej groźnymi” zawałami w obu grupach w tym samym zakresie stosowali profilaktykę wtórna. U chorych z RZS trudności we wdrażaniu profilaktyki farmakologicznej mogą mieć związek ze schorzeniami współistniejącymi i polifarmakoterapią, która jest znanym czynnikiem nieprzestrzegania zaleceń, oraz występowania interakcji lekowych i działań niepożądanych.
Gorsze rokowanie u chorych z chorobą wieńcową i RZS w stosunku do ogólnej populacji nie znajduje odniesienia w farmakoterapii profilaktyki wtórnej chorób układu krążenia. Kolejne badania powinny uwzględniać więcej zmiennych, w tym parametry związane z chorobą zapalna stawów, które mogą potencjalnie mieć związek z rokowaniem w chorobie wieńcowej. Określenie takich parametrów przyczyni się do wyznaczenia priorytetów prewencji wtórnej w chorobie wieńcowej u chorych z RZS.
