Problem braku odpowiedzi na immunoterapię alergenową

Wprowadzenie
Immunoterapia alergenowa (AIT) jest metodą bardzo ważną, skuteczną i redukującą konieczność używania leków objawowych u pacjentów z alergicznym nieżytem nosa. Niestety część chorych nie odpowiada na tego typu leczenie.

Cel pracy
Próba oceny problemu braku odpowiedzi na AIT u chorych poddanych immunoterapii.

Materiał i metody
W badaniu obserwacyjnym, retrospektywnym z elementami randomizacji poddano analizie 1056 chorych z alergicznym nieżytem nosa, u których stosowano iniekcyjną immunoterapię alergenową (SCIT). W grupie badanej znaleźli się chorzy odczulani na jedną z następujących grup alergenów: trawy, brzoza, drzewa, bylica, roztocze kurzu domowego, Alternaria albo sierść kota. Oceniano kryterium co najmniej 20-procentowej poprawy we wszystkich analizowanych parametrach, takich jak wskaźnik zużycia leków, objawy nieżytu nosa, stężenie alergenowo swoistej IgE oraz odpowiedniego IgG4.

Wyniki
Osiemset sześciu (76,3%) pacjentów uzyskało kryterium poprawy o co najmniej 20% po SCIT. Największy efekt obserwowano u chorych odczulanych na trawy (293 badanych; 83,2%), brzozę (82; 81,2%) i roztocze kurzu domowego (255; 76,4%). Istotnym statystycznie predyktorem dobrej odpowiedzi na SCIT w analizie wielowymiarowej były: SCIT na trawy (OR = 2,34, p = 0,035), SCIT na brzozę (OR = 2,25, p = 0,021) oraz obecność tylko sporadycznego alergicznego nieżytu nosa przed SCIT (OR = 2,05, p = 0,0039). Pacjenci odczulani na bylicę, Alternaria lub kota mieli słabą odpowiedź na leczenie, zwłaszcza w długofalowej obserwacji.

Wnioski
Najlepszym predyktorem uzyskania dobrej skuteczności SCIT jest obecność sporadycznego alergicznego nieżytu nosa z towarzyszącym uczuleniem na trawy lub brzozę przed rozpoczęciem immunoterapii. Pacjenci z alergią na bylicę, Alternaria lub kota, a także z przewlekłym długoletnim nieżytem nosa przeważali w grupie chorych ze słabą odpowiedzią na immunoterapię.



Introduction
Allergen immunotherapy (AIT) is very important and effective and reduces medication use in patients with allergic rhinitis. However, some patients have no response to AIT.

Aim
To explore the problem of nonresponding patients after AIT.

Material and methods
This retrospective randomized observational study included 1056 patients with allergic rhinitis who underwent subcutaneous injection allergen immunotherapy (SCIT). Patients who received SCIT to one of the following allergens: grass pollen, birch, trees, mugwort, house dust mites, Alternaria or cat were analyzed according to the inclusion criterion of ≥ 20% improvement in all monitored parameters. There were symptoms and medication score, rhinitis symptom score and serum allergen-specific IgE and IgG4.

Results
A total of 806 (76.3%) patients met the criterion of 20% or greater improvement after SCIT. The greatest effectiveness was obtained in patients receiving SCIT to grass pollen (293 participants; 83.2%), birch (82; 81.2%) and house dust mites (255; 76.4%). Statistically significant predictors of an improved AIT outcome in the multivariate analysis were SCIT to grass pollen (OR = 2.34, p = 0.035), SCIT to birch (OR = 2.25, p = 0.021) and the presence of only intermittent allergic rhinitis before SCIT (OR = 2.05, p = 0.039). Patients who received SCIT to mugwort, Alternaria or cat had weak response results especially in long-term observations.

Conclusions
The best predictors to obtain good responsiveness to SCIT are the presence of intermittent allergic rhinitis to grass or birch pollen. Patients with allergies to mugwort, Alternaria and cat with a prolonged duration of persistent allergic rhinitis dominated in the group of nonresponders to SCIT.