eISSN: 2543-6627
ISSN: 2450-9167
Reumatologia News
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
NOWOŚĆ
Portal dla reumatologów!
www.ereumatologia.pl
3-4/2016
vol. 1
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Problemy onkologii geriatrycznej

Krzysztof Jeziorski

Data publikacji online: 2017/02/20

WSTĘP

J ednym z kluczowych problemów zdrowia publicznego jest starzenie się populacji. Szacuje się, że w 2050 r. 16% populacji na świecie będzie w wieku powyżej 65. roku życia, a więc 2-krotnie więcej niż obecnie i 5-krotnie więcej niż w roku 1950 [1]. Największy przyrost populacji osób w wieku powyżej 60 lat spodziewany jest w krajach rozwijających się.
Istnieje silny związek między ryzykiem zachorowania na choroby nowotworowe i starzeniem się. W większości chorób nowotworowych zachorowalność na nie i umieralność z ich powodu wzrasta wraz z wiekiem, począwszy od wieku dojrzałego, z tendencją do osiągnięcia plateau w najstarszych grupach wiekowych.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego wzrasta odsetek osób, które ukończyły 65. rok życia, a także odsetek zachorowań na nowotwory u osób powyżej 65 lat [2]. Koreluje to z danymi światowymi, które wskazują, że w 2025 r. nastąpi 50-procentowy przyrost ludności w grupie wiekowej 65–70 lat i 100-procentowy przyrost w grupie wiekowej 70–80 lat. Począwszy od 1950 r., można zaobserwować interesujące zjawisko epidemiologiczne: spadek umieralności na nowotwory u osób w wieku poniżej 65. roku życia i wzrost umieralności u osób powyżej 65 lat [3].
Jednym z podstawowych problemów onkologii geriatrycznej jest, czy i jak leczyć chorych na choroby nowotworowe w wieku podeszłym, czy chorzy ci powinni być leczeni w taki sam sposób jak chorzy w młodszym wieku. I tutaj można dostrzec w praktyce klinicznej rozbieżne poglądy – niemalże od skrajnego nihilizmu terapeutycznego uzasadnianego działaniami niepożądanymi w wyniku stosowania np. leczenia systemowego (chemioterapia, immunoterapia, terapia ukierunkowana molekularnie) czy radioterapii aż do stwierdzeń, że wiek kalendarzowy nie powinien być ograniczeniem do stosowania procedur, które stosowane są u chorych w młodszym wieku [4]. Taka rozbieżność poglądów ma kilka powodów. Formułowanie zaleceń terapeutycznych w tej grupie wiekowej napotyka na wiele trudności. Wynika to głównie z niedostatku badań klinicznych u chorych w wieku powyżej 65 lat [5–9]. W 2003 r. Lewis i wsp. zwrócili uwagę, że 67% nowo zdiagnozowanych osób z chorobami nowotworowymi w Stanach Zjednoczonych stanowią osoby w wieku 65 lat lub powyżej, a tylko 33% pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych stanowią osoby w tej grupie wiekowej [5]. Niestety, nie uległo to zmianie po upływie prawie dekady [6]. Konsekwencją tego może być sytuacja, w...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.