Profesor dr hab. n. med. Olgierd Palacz (1933–2022) – wspomnienie

Profesor dr hab. n. med. Olgierd Palacz urodził się 8 lutego 1933 roku w Toruniu, syn Józefa i Władysławy Trokowskiej. Studia medyczne ukończył w 1957 roku w Pomorskiej Akademii Medycznej (PAM). Specjalizację w zakresie okulistyki uzyskał w 1965 roku. Stopień naukowy doktora nauk medycznych otrzymał w 1966 roku na podstawie rozprawy doktorskiej, pt. Właściwości histochemiczne wydzieliny komórek zrębowych nabłonka węchowego oraz gruczołów węchowych Bowmana u gadów. Habilitował się w 1975 roku na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej pt. Badania doświadczalne nad wpływem układu współczulnego na elektroretinogram (ERG) u królików. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1984 roku, a zwyczajnego w 1990 roku.
W latach 1956–1964 pracował w Zakładzie Histologii i Embriologii PAM. Od 1957 roku był związany z Kliniką Okulistyki PAM, gdzie po przejściu w 1972 roku prof. Witolda Starkiewicza na emeryturę kierował Zakładem Patofizjologii Narządu Wzroku, a w 1975 roku po podziale Kliniki Okulistyki na dwie jednostki organizacyjne został kierownikiem II Kliniki Okulistyki. Przez wiele lat był konsultantem wojewódzkim ds. okulistyki. Profesor Olgierd Palacz aktywnie działał na rzecz własnej uczelni, pełnił ważne funkcje. W latach 1976–1981 był prodziekanem Wydziału Lekarskiego, w latach 1986–1987 dziekanem II Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Stomatologii i Studium Kształcenia Podyplomowego, od 1987 do 1990 roku prorektorem ds. Dydaktyki i Wychowania Pomorskiej Akademii Medycznej. Czynnie uczestniczył w pracach Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, przez wiele lat był członkiem Zarządu, przewodniczącym Komisji Rewizyjnej.
Należał do Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego. Od 1990 roku był członkiem Zarządu European Glaucoma Society (Amsterdam), członkiem Deutsche Ophthalmologische Gesellschaft (Heidelberg) oraz członkiem Deutsche Gesellschaft für Intraokularlinsen-Implantation und Refractive Chirurgie. Zasadniczą problematykę naukową stanowiła kliniczna diagnostyka elektrofizjologiczna układu wzrokowego, mikrochirurgia przedniego i tylnego odcinka oka, zastosowanie laseroterapii w chorobach oczu, szczególnie w jaskrze otwartego kąta i retinopatii cukrzycowej. Był autorem pierwszej w języku polskim monografii na temat diagnostyki elektrofizjologicznej układu wzrokowego pt. Elektrofizjologiczna diagnostyka kliniczna układu wzrokowego, która przyczyniła się do poszerzenia wiedzy w tym zakresie oraz pozwoliła na bardziej precyzyjną...


Pełna treść artykułu...