Profilaktyka krztuśca - bezpieczeństwo szczepionek

Krztusiec to zakażenie dróg oddechowych, które zaczyna się łagodnym katarem, kaszlem i zaczerwienieniem oczu. Po tygodniu kaszel nasila się, staje się męczący, duszący. Dziecko jest wyczerpane i apatyczne. Wymioty i zasinienie twarzy pojawia się na końcu każdego ataku, a jeśli wystąpią bezdechy – życie dziecka jest zagrożone. U niemowląt krztusiec przebiega bardzo dramatycznie, wówczas dziecko wymaga leczenia szpitalnego. Na oddziały intensywnej terapii trafiają mali pacjenci z ciężkim zapaleniem płuc, niedotlenieniem, które często zostawia trwałe uszkodzenie mózgu, zaburzające ich rozwój. W wyniku zmian epidemiologicznych, zakażenie częściej dotyczy starszych dzieci, młodzieży, dorosłych. Przebieg choroby jest często nietypowy i nierozpoznawalny – przez to chory jest źródłem zakażenia dla małych dzieci.
Na przestrzeni 50 lat, od czasu wprowadzenia szczepień, częstość zakażeń bakterią Bordetella pertussis znacznie spadła, jednak każdego roku na krztusiec choruje 20–40 mln osób (głównie dzieci), umiera z tego powodu 200–400 tys. (głównie niemowlęta). Przechorowanie krztuśca nie daje odporności na całe życie. Od ok. 40 lat krztusiec był chorobą ustępującą w krajach, które wprowadziły masowe szczepienia. Polska dołączyła do tych krajów w 1960 r., wprowadzając szczepionkę skojarzoną przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi DTPw do stosowania w 1. i 2. roku życia. Od 1952 r. sporadycznie stosowano również szczepionkę monowalentną przeciwko krztuścowi (Pw).
W Polsce w ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby zachorowań na krztusiec, które w dużej mierze dotyczą dzieci powyżej 5. roku życia, po pełnym cyklu szczepień szczepionką DTPw. Przypuszcza się, że za wzrost zachorowalności odpowiedzialny jest spadek odporności poszczepiennej, co jest wynikiem niepodawania dawek przypominających szczepionki (wg obowiązującego szczepienia ostatnia dawka przypominająca podawana jest w 16.–18. mies. życia); odporność po szczepieniu krztuśca po ok. 5 latach wygasa.

W krajach Europy Zachodniej za jedną z przyczyn wzrostu zachorowań na krztusiec uważa się częste zwolnienia dzieci ze szczepienia szczepionką DTPw w obawie przed wystąpieniem niepożądanych objawów ze strony układu nerwowego, które przypisywane są komponencie krztuścowej.

Każdy z objawów niepożądanych łączymy ściśle ze szczepionką DTP (rzeczywisty=prawdziwy), jeśli wystąpi...


Pełna treść artykułu...