Bieżący numer
Archiwum
Artykuły zaakceptowane
O czasopiśmie
Zeszyty specjalne
Rada naukowa
Recenzenci
Bazy indeksacyjne
Prenumerata
Kontakt
Zasady publikacji prac
Opłaty publikacyjne
Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
|
4/2018
vol. 14 streszczenie artykułu:
Artykuł przeglądowy
Przegląd aparatów dystalizujących zęby trzonowe szczęki zakotwione podniebiennie na miniimplantach
Małgorzata Sanecka
1
,
Katarzyna Becker
1
,
Anna Greń
1
,
Mariusz Świerk
1
Forum Ortod 2018; 14: 296-308
Data publikacji online: 2019/07/16
Pełna treść artykułu
Pobierz cytowanie
ENW EndNote
BIB JabRef, Mendeley
RIS Papers, Reference Manager, RefWorks, Zotero
AMA
APA
Chicago
Harvard
MLA
Vancouver
Jedną z metod leczenia pacjentów z II klasą Angle’a jest
dystalizacja zębów szczęki. Aparaty wewnątrzustne osadzone na zębach własnych pacjenta powodują nieuchronną utratę zakotwienia. Aby zminimalizować ten efekt uboczny, dodatkowo stosuje się miniimplanty. Najkorzystniejszym anatomicznie miejscem do umieszczenia miniimplantów oraz obarczonym najmniejszym ryzykiem powikłań jest rejon podniebienia twardego. Cel. Przybliżenie problematyki aparatów do dystalizacji trzonowców szczęki, opartych na zakotwieniu kostnym w rejonie podniebienia twardego. Materiał i metody. Przegląd piśmiennictwa wykorzystujący bazę PubMed oraz Polską Bibliografię Lekarską, z wykorzystaniem słów kluczowych: dystalizacja zębów trzonowych, miniimplanty ortodontyczne, szkieletowe zakotwienie. Wybrano i przeanalizowano 37 pozycji z lat 1996– 2018. Wyniki. W wyniku przeglądu literatury znaleziono 37 artykułów opisujących dziewięć aparatów dystalizujących wzorowanych na trzech podstawowych konstrukcjach: Pendulum, Distal Jet i Keles Slider oraz aparat MCPP. Podsumowanie. Aparaty dystalizujące oparte na podniebiennie umieszczonych miniimplantach nie powodują utraty zakotwienia segmentu przedniego. Na etapie retrakcji zębów przednich mogą służyć do stabilizacji zdystalizowanego segmentu. W porównaniu do aparatów zewnątrzustnych, czy tych umieszczanych na zewnętrznej stronie łuku zębowego, są bardziej dyskretne. Mogą być stosowane równocześnie z aparatem stałym, jak również jako przygotowanie do późniejszego leczenia aparatami stałymi. W zależności od konstrukcji, nie są wolne od skutków ubocznych: rotacji i przechylenia zębów trzonowych, typowych dla prototypów, z których się wywodzą. Najbardziej równoległe przemieszczenie dystalne zębów umożliwiają aparaty, w których siła działa na wysokości CR (center of resistance) przemieszczanych zębów. (Sanecka M, Becker K, Greń A, Świerk M. Przegląd aparatów dystalizujących zęby trzonowe szczęki zakotwione podniebiennie na miniimplantach. Forum Ortod 2018; 14: 296-308). Maxillary molar distalisation is one of treatment methods for patients with Angle class II. Intraoral appliances supported by patient’s own teeth inevitably lead to loss of anchorage. Mini-implants are additionally used to reduce this side effect. The area of the hard palate is the best anatomical place to attach mini-implants, and it provides the lowest risk of complications. Aim. To present issues associated with appliances used for maxillary molar distalisation that are based on bone anchorage in the hard palate region. Material and methods. The literature review using the PubMed database and the Polish Medical Bibliography with the following key words: molar distalisation, orthodontic miniimplants, skeletal anchorage. 37 positions from the years 1996–2018 were selected and analysed. Results. As a result of the literature review, 37 articles describing nine distalisation appliances modelled on three basic constructions: Pendulum, Distal Jet and Keles Slider, and the MCPP appliance were identified. Summary. Distalising appliances supported by palatal mini-implants do not lead to loss of anchorage in the anterior segment. At the stage of anterior teeth retraction they can be used for stabilisation of the distalised segment. They are less visible compared to extraoral appliances or those placed on the external side of the dental arch. They can be used simultaneously with fixed braces or during preparation for subsequent therapy with fixed braces. Depending on the design, they are not free of the side effects typical of the prototypes they originate from, i.e. rotation and inclination of molars. The most parallel distal movement of teeth is made possible by appliances whose force acts at the height of the CR (centre of resistance) of teeth being moved. (Sanecka M, Becker K, Greń A, Świerk M. Review of maxillary molar distalising appliances with palatal anchorage on mini-implants. Orthod Forum 2018; 14: 296-308). słowa kluczowe:
dystalizacja zębów trzonowych, miniimplanty ortodontyczne, zakotwienie szkieletowe |