Przestrzenna antycypacyjna tendencyjność uwagi dotycząca alkoholu. Wstępne doniesienie na temat rzetelności pomiaru i związku z ryzykownym piciem

Wprowadzenie
Chociaż badania potwierdzają związek ryzykownego picia i uzależnienia z przestrzenną tendencyjnością uwagi, to jednak pojawiły się obawy co do rzetelności często stosowanego zadania na lokalizację punktu (dot-probe task). Stwierdzono, że antycypacyjna tendencyjność uwagi w odpowiedzi na bodźce predyktywne wiąże się z procesami alkoholowymi i odznacza wysoką rzetelnością w przypadku sygnałów o charakterze zagrażającym. Trzeba jednak ustalić, czy antycypacyjna tendencyjność uwagi charakteryzuje się dobrą rzetelnością również w odniesieniu do bodźców alkoholowych. W tym kontekście istnieje potrzeba ponownego zbadania korelacji antycypacyjnej tendencyjności uwagi z indywidualnymi różnicami w charakterystykach picia.

Materiał i metody
Do badania włączono 83 zdrowych dorosłych uczestników, którzy wykonali zmodyfikowaną wersję zadania na lokalizację punktu (cVPT) i wypełnili kwestionariusze dotyczące ryzykownego picia (AUDIT-C), motywów picia (DMQ-R), przyczyn utrzymywania abstynencji (RALD) oraz na temat głodu alkoholowego (ACQ). W cVPT zastosowano 400 ms interwał w prezentacji bodźców. Obliczono rzetelność połówkową Spearmana-Browna dla wyników tendencyjności uwagi opartych na czasie reakcji. Wewnątrzobiektowy efekt lokalizacji bodźca (alkoholowego i niealkoholowego) badano za pomocą testu t dla prób zależnych. Obliczono korelacje między wartościami testu tendencyjności a skalami kwestionariuszowymi; zastosowano testy jednostronne dla przewidywanych efektów i dwustronne dla efektów eksploracyjnych.

Wyniki
Rzetelność wyniosła 0,81 (0,74 po usunięciu wartości skrajnych). Nie stwierdzono tendencyjności całkowitej. Potwierdzono natomiast korelację między ryzykownym piciem a tendencyjnością antycypacyjną na bodźce alkoholowe. Nie uzyskano żadnych innych istotnych efektów.

Omówienie
Antycypacyjna tendencyjność uwagi wobec bodźców alkoholowych jest rzetelnie mierzalną indywidualną różnicą; niektóre badania wskazują na jej związek z ryzykownym piciem.

Wnioski
Pośrednie, behawioralne miary przestrzennej tendencyjności uwagi mogą zasadniczo osiągnąć wysoką rzetelność. Dalsze badania tendencyjności uwagi z użyciem bodźców predyktywnych wydają się bardzo obiecujące.



Introduction
Although risky drinking and alcohol dependence have been associated with spatial attentional biases, concerns have been raised about the reliability of the frequently-used dot--probe task. A form of anticipatory bias related to predictive cues has been found to be related to alcohol-related processes, and to have high reliability in the context of threat stimuli. It remains to be determined whether this anticipatory attentional bias also has good reliability for alcohol stimuli. Further, correlations with drinking-related individual differences need to be replicated.

Material and methods
Eighty three healthy adult participants were included, who completed the cued Visual Probe Task (cVPT) and questionnaires on risky drinking (AUDIT-C), drinking motives (DMQ-R), reasons to abstain from drinking (RALD) and alcohol craving (ACQ). The task (cVPT) used a 400 ms Cue-Stimulus Interval based on previous work. The Spearman-Brown split-half reliability of reaction time-based bias scores was calculated. The within-subject effect of probe location (predicted-alcohol versus predicted-non-alcohol) was tested using a paired-sample t-test. Correlations were calculated between bias scores and questionnaire scales; tests were one-sided for predicted effects and two-sided for exploratory effects.

Results
The reliability was 0.81 (0.74 after outlier removal). There was no overall bias. While a predicted correlation between risky drinking and anticipatory bias towards alcohol was found, there were no other predicted or exploratory effects.

Discussion
The anticipatory attentional bias for alcohol is a reliably measurable individual difference, with some evidence that it is associated with risky drinking.

Conclusions
Implicit behavioural measures of spatial attentional bias can, in principle, achieve high reliability. Further study of attentional biases using predictive cues would appear to be promising.