Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) - diagnostyka i terapia

POChP jest najczęstszą przewlekłą chorobą płuc. Występowanie przypadków POChP na świecie ocenia się na 9,34 zachorowań na 1 tys. mężczyzn i 7,33/1 tys. kobiet. Niektóre badania sugerują, że wskaźnik chorobowości może być bliski 80–100/1 tys. w regionach o dużym rozpowszechnieniu nałogu palenia tytoniu [1]. Śmiertelność z powodu POChP w latach 1979–1991 wzrosła o 32,9 proc. Mężczyźni umierają z powodu POChP 3,5 raza częściej niż kobiety. Niepokojący wzrost śmiertelności z powodu tego schorzenia wskazuje m.in. na nieskuteczną prewencję oraz niewłaściwe diagnozowanie i leczenie.






Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), wg definicji GOLD (Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease) [1] jest schorzeniem charakteryzującym się ograniczeniem przepływu powietrza w drogach oddechowych, które nie jest w pełni odwracalne. W patogenezie POChP istotne znaczenie ma przewlekły proces zapalny, wywołany przez ekspozycję na inhalowane szkodliwe cząsteczki i gazy, który prowadzi do nasilonego stresu oksydacyjnego i zaburzeń równowagi pomiędzy proteinazami i antyproteinazami [2]. Rozwojowi POChP sprzyja palenie tytoniu lub bierne narażenie na dym tytoniowy, narażenie zawodowe na szkodliwe dymy, pyły i gazy, zanieczyszczenie powietrza (dwutlenek siarki, ozon, tlenki azotu) oraz czynniki osobnicze takie jak: niedobór a1 antytrypsyny, infekcje układu oddechowego w dzieciństwie i zaburzenia rozwoju płuc w okresie życia płodowego [3]. Patomorfologicznym wykładnikiem procesu zapalnego jest przerost gruczołów śluzowych i komórek kubkowych, zmiany strukturalne ścian (pogrubienie, zmniejszenie elastyczności) oskrzeli obwodowych, zniszczenie miąższu płucnego (rozedma zrazika środkowego) oraz pogrubienie śródbłonka naczyń płucnych. Zmiany patomorfologiczne prowadzą do zaburzeń czynnościowych, z których najwcześniej ujawnia się nadmierna produkcja śluzu i upośledzenie ruchliwości rzęsek [4]. Następnie pojawia się zmniejszenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe, upośledzenie wymiany gazowej i późne powikłania, takie jak nadciśnienie płucne i rozwój serca płucnego [5, 6].



Diagnostyka POChP


Rozpoznanie POChP ustala się na podstawie wywiadu, badania podmiotowego i badań spirometrycznych. Charakterystyczne objawy POChP to przewlekły kaszel, odkrztuszanie plwociny i duszność, najczęściej nasilająca się przy wysiłku. Inne dolegliwości to brak...


View full text...