Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna jako diagnostyczne i trapeutyczne narzędzie w dziecięcym porażeniu mózgowym

Cel
Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to jedna z wiodących przyczyn niepełnosprawności wśród dzieci. Obecność MPD drastycznie zmienia ich życie oraz życie ich rodzin, a także jest znacznym obciążeniem dla opieki zdrowotnej. Pomimo zharmonizowanych wysiłków rehabilitacyjnych, chirurgicznych oraz innego rodzaju zabiegów terapeutycznych, przeprowadzanych przez wielu specjalistów, znaczna część dzieci pozostaje trwale i głęboko niepełnosprawna. Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (transcranial magnetic stimulation – TMS) jest nieinwazyjną metodą diagnostyczną w różnych schorzeniach kory mózgowej i dróg korowo- -rdzeniowych. TMS serią bodźców (repetitive TMS – rTMS) jest metodą długotrwałej indukcji plastyczności mózgu i przynosi efekt terapeutyczny w wielu chorobach psychicznych i neurologicznych. W pracy omówiono wyniki diagnostycznego zastosowania TMS w MPD oraz badania nad terapeutycznym wykorzystaniem rTMS w MPD.

Poglądy
Brak odpowiedzi ruchowej po stymulacji nad korą ruchową w pierwszych miesiącach życia może mieć wartość predykcyjną co do rozwoju DPM u dzieci z czynnikami ryzyka. U części dzieci z połowiczą postacią MPD za pomocą TMS udokumentowano patologiczne przetrwanie ipsilateralnych połączeń korowo-rdzeniowych z półkuli niedotkniętej uszkodzeniem, które jest związane ze znaczną niesprawnością ruchową. Metoda rTMS wydaje się techniką bezpieczną, mającą istotny potencjał terapeutyczny w DPM. Dotychczas opublikowane dane niemal jednomyślnie potwierdzają istotne korzyści terapeutyczne dla sprawności ruchowej w porównaniu z placebo. Badania przeprowadzone do tej pory włączały jednak prawie wyłącznie dzieci z połowiczą formą porażenia oraz koncentrowały się prawie w całości na deficytach ruchowych.

Wnioski
Stymulacja magnetyczna z dużym prawdopodobieństwem przynosi diagnostyczne i terapeutyczne korzyści w DPM. Konieczne są jednak dodatkowe badania, wychodzące poza ograniczenia wymienione powyżej.



Purpose
Cerebral palsy (CP) is one of the leading causes of child disability, which profoundly affects the lives of whole families and contributes to the burden of health care. Despite the extensive rehabilitative, surgical and other therapeutic efforts of an array of specialists, a significant proportion of patients remain severely disabled. Transcranial magnetic stimulation (TMS) is a non-invasive diagnostic tool in various diseases of the cerebral cortex and cortico-spinal tract (CST). Repetitive TMS (rTMS) is able to induce a long-lasting cerebral plasticity, which is associated with a therapeutic effect in a number of psychiatric and neurological diseases. This article reviews the diagnostic findings gained with TMS in CP as well as therapeutic trials performed with rTMS.

Views
The absence of responses in the motor cortex in the first months of life, as revealed by TMS, may predict the development of CP in children at risk. In a proportion of children with the unilateral form of CP, TMS documents the pathological preservation of ipsilateral, cortico-spinal connections from the non-lesioned hemisphere, which is associated with poor outcome. rTMS seems to be a safe method with significant therapeutic potential in CP. The data published so far reveals an almost unanimously significant therapeutic benefit in motor performance over placebo. However, the studies conducted to date have almost without exception involved children with unilateral palsy, and have focused nearly exclusively on therapy for motor symptoms.

Conclusions
Magnetic stimulation brings significant diagnostic and therapeutic effects in CP. However, more studies that go beyond the limits specified above are still awaited.