Przezskórna hormonalna terapia zastępcza – wartość kliniczna u kobiet menopauzalnych z zaburzeniami metabolicznymi

Przełom XX i XXI wieku przyniósł znaczne wydłużenie życia ludzkiego, obserwowane szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych. Powodem tego zjawiska jest, przede wszystkim, ogromna poprawa zdrowotności oraz znaczna poprawa standardu życia ludności, a wreszcie postęp cywilizacyjny. Niezwykle istotne okazało się masowe wprowadzanie zachowań prozdrowotnych. Rola tych ostatnich dała się zauważyć także w Polsce, gdzie masowa reklama niektórych produktów, np. margaryny, spowodowała – jak się ocenia – zmniejszenie zapadalności na choroby krążenia.







Wymienione powyżej zjawiska wydłużyły nie tylko życie człowieka, ale także czas jego życia zawodowego i osobistego. W chwili obecnej kobiety w IV i V dekadzie życia pełnią ważne i odpowiedzialne funkcje zawodowe, są u szczytu kariery, stawiają przed sobą dalekosiężne plany. Na drodze realizacji tych planów staje fizjologia kobiety i przychodzi okres przedmenopauzalny, okołomenopauzalny i pomenopauzalny (WHO). Okresy te związane są z granicznym terminem, jakim jest termin ostatniej miesiączki – menopauza. I tu zaskoczenie – ostatnia miesiączka w krajach rozwiniętych przychodzi o ok. 1,5 roku później niż w Polsce lub krajach rozwijających się.
Jak wykazały szeroko prowadzone badania, powodem tego zjawiska są liczne czynniki, takie jak: niższy standard życia, stres, alkoholizm, nikotynizm. Dodatkowo, jako najistotniejsze przyczyny, wymienia się również brak zachowań prozdrowotnych, nieodpowiednią dietę, brak aktywności fizycznej.

W ostatnich latach, problem diagnostyki i terapii menopauzy stał się tematem modnym. Jak się okazuje, o konieczności aktywnych działań diagnostycznych i terapeutycznych kobiety dowiadują się przede wszystkich z prasy, telewizji czy radia. Zdecydowanie rzadziej informacje te uzyskują od swoich lekarzy, choć wydawać by się mogło, że to jest nie tylko najrzetelniejsze źródło informacji, ale i posiadające w tym względzie daleko idącą odpowiedzialność wobec pacjentki.
Jak wynika z danych publikowanych w światowej literaturze naukowej, jest to jedna z przyczyn, dlaczego jedynie niewielki odsetek kobiet – także w krajach o wysoko rozwiniętej cywilizacji i wysokim standardzie życia – otrzymuje hormonalną terapię zastępczą. Światowa literatura medyczna nie poddaje obecnie w wątpliwość konieczności stosowania hormonalnej terapii zastępczej, podkreślana jest w...


Pełna treść artykułu...