Przeżycie chorych na raka trzonu macicy w zależności od czasu jaki upłynął od rozpoznania choroby do radykalnego zabiegu operacyjnego.
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 03.01.2014
Źródło: Elit LM et al. „Impact of Wait Times on Survival for Women With Uterine Cancer” J Clin Oncol 32:27-33.
W czerniaku skóry, raku piersi, odbytnicy i pęcherza moczowego w stopniu pT2 wykazano, że wydłużenie czasu jaki upłynął od rozpoznania choroby nowotworowej do radykalnego zabiegu operacyjnego skraca przeżycie całkowite chorych. Zależności takiej nie potwierdzono w przypadku raka przełyku, żołądka, trzustki, płuca, nerki czy szyjki macicy. Na łamach Journal of Clinical Oncology zaprezentowano pierwsze badanie dotyczące przeżycie chorych na raka trzonu macicy w zależności od czasu jaki upłynął od rozpoznania choroby do radykalnego zabiegu operacyjnego.
Podstawową metoda leczenia w przypadku rozpoznania raka trzonu macicy jest histerektomia. U kobiet chorych na raka o niskim stopniu zaawansowania przeżycie 5-letnie jest na poziomie 96%, natomiast w przypadku wystąpienia przerzutów odległych wynosi zaledwie 16%. Prezentowane badanie przeprowadzono u 9417 kanadyjskich kobiet, u których rozpoznano raka trzonu macicy między rokiem 2000 a 2009. U 78% chorych przeprowadzono histerektomię po ponad 30 dniach, a 58,8% oczekiwało na zabieg ponad 6 tygodni. W 70% przypadków rozpoznawano gruczolakoraka endometrium. 5-letnie przeżycie całkowite (OS, overall survival) zaobserwowano u 78,7% chorych (p<0,001).
W badaniu wskazano następujące czynniki wpływające na pogorszenie rokowania: starsza grupa wiekowa chorych, wynik 3 lub więcej wg skali Charlsona (określa wpływ współwystępowania innych poważnych chorób na przeżycie), wcześniejsze występowanie choroby nowotworowej lub współwystępowanie innych nowotworów, rak trzonu macicy o typie mięsaka lub typ surowiczy raka. Dodatkowymi czynnikami mającymi wpływa na rokownie było postępowanie związane z wyższym stopniem zaawansowania nowotworu w chwili rozpoznania, a więc neoadjuwantowa lub adjuwantowa chemioterapia i radioterapia, zabieg ze wskazań życiowych, większa radykalność zabiegu. Dłuższe przeżycie całkowite stwierdzono w przypadku chorych kobiet operowanych miedzy 2 a 12 tygodniem od rozpoznania niż u kobiet poddanych zabiegowi w okresie późniejszym. Ciekawostką jest, że dłuższe przeżycie całkowite notowano u chorych operowanych przez ginekologów a nie onkologów ginekologicznych. Autorzy publikacji sugerują, że wpływ czynników związanych z samym nowotworem wraz z wpływem czasu oczekiwania na zabieg były w stanie przeciwdziałać wpływowi większego doświadczenia onkologów ginekologicznych.
5-letnie OS u chorych operowanych w ciągu pierwszych 2 tygodni od chwili rozpoznania obserwowano u 71,1% badanych, w okresie między 2 a 6 tygodniem 81,8% chorych, między 6 a 12 tygodniem 79,5%, a powyżej 12 tygodnia 71,9%. Na przeprowadzenie zabiegu w ciągu pierwszych 2 tygodni główny wpływa miało rozpoznanie mięsaka lub koniecznością operowania ze wskazań życiowych.
Podsumowując, duży wpływ na wydłużenie przeżycia całkowitego chorych na raka trzonu macicy ma przeprowadzenie radykalnego zabiegu opercyjnego do 6 tygodnia od momentu rozpoznania nowotworu.
W badaniu wskazano następujące czynniki wpływające na pogorszenie rokowania: starsza grupa wiekowa chorych, wynik 3 lub więcej wg skali Charlsona (określa wpływ współwystępowania innych poważnych chorób na przeżycie), wcześniejsze występowanie choroby nowotworowej lub współwystępowanie innych nowotworów, rak trzonu macicy o typie mięsaka lub typ surowiczy raka. Dodatkowymi czynnikami mającymi wpływa na rokownie było postępowanie związane z wyższym stopniem zaawansowania nowotworu w chwili rozpoznania, a więc neoadjuwantowa lub adjuwantowa chemioterapia i radioterapia, zabieg ze wskazań życiowych, większa radykalność zabiegu. Dłuższe przeżycie całkowite stwierdzono w przypadku chorych kobiet operowanych miedzy 2 a 12 tygodniem od rozpoznania niż u kobiet poddanych zabiegowi w okresie późniejszym. Ciekawostką jest, że dłuższe przeżycie całkowite notowano u chorych operowanych przez ginekologów a nie onkologów ginekologicznych. Autorzy publikacji sugerują, że wpływ czynników związanych z samym nowotworem wraz z wpływem czasu oczekiwania na zabieg były w stanie przeciwdziałać wpływowi większego doświadczenia onkologów ginekologicznych.
5-letnie OS u chorych operowanych w ciągu pierwszych 2 tygodni od chwili rozpoznania obserwowano u 71,1% badanych, w okresie między 2 a 6 tygodniem 81,8% chorych, między 6 a 12 tygodniem 79,5%, a powyżej 12 tygodnia 71,9%. Na przeprowadzenie zabiegu w ciągu pierwszych 2 tygodni główny wpływa miało rozpoznanie mięsaka lub koniecznością operowania ze wskazań życiowych.
Podsumowując, duży wpływ na wydłużenie przeżycia całkowitego chorych na raka trzonu macicy ma przeprowadzenie radykalnego zabiegu opercyjnego do 6 tygodnia od momentu rozpoznania nowotworu.
