Przyczyny nawrotów waginozy bakteryjnej
Autor: Alicja Kostecka
Data: 14.08.2019
Źródło: DM/www.ajog.org/article/S0002-9378(19)31007-5/fulltext
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | bakteryjna waginoza, metronidazol |
Bakteryjna waginoza jest najczęstszą infekcją w obrębie układu rozrodczego u kobiet w wieku reprodukcyjnym i wiąże się z poważnymi powikłaniami, takimi jak poród przedwczesny i większe ryzyko zachorowania na choroby przenoszone drogą płciową. Leczenie opiera się o stosowanie antybiotyków, jednak częste są nawroty występujące w ponad 50% przypadków w ciągu 3–6 miesięcy.
Uważa się, że niska skuteczność antybiotyków w zapobieganiu nawrotom wynika z ich niezdolności do całkowitego usunięcia biofilmu bakteryjnego w obrębie pochwy. Pierwszą linią leczenia jest metronidazol - naukowcy z Wielkiej Brytanii i Holandii zbadali, jak modyfikuje on mikrobiotę wewnątrz pochwy oraz dlaczego tak często dochodzi do nawrotów schorzenia. Wyniki przedstawiono na łamach The American Journal of Obstetrics and Gynecology.
U 55 HIV-ujemnych kobiet w wieku 18-45 lat z potwierdzoną bakteryjną waginozą pobrano wymazy przed i po leczeniu metronidazolem. Mikrobiotę oceniono za pomocą skali Nugenta oraz badań molekularnych. Leczenie uznawano za nieskuteczne, jeżeli po kuracji osiągnięto wynik 4-10 w wymienionej skali.
Wskaźnik wyleczenia według oceny Nugenta wyniósł 54,5%. Średnia liczba bakterii w obrębie pochwy spadła z 6,59 do 5,85 log10/μl (p<0,001), co było głównie spowodowane działaniem antybiotyku na bakterie beztlenowe (z 6,23 do 4,55 log10/μl, p <0,001). Jednak tylko u 16,4% kobiet uzyskano eliminację ponad 50% beztlenowców, a tylko u trzech zostały całkowicie wyeliminowane. Mimo niewielkiego, lecz istotnego statystycznie zwiększenia udziału pałeczek kwasu mlekowego potencjalnie chorobotwórcza mikrobiota (głównie Proteobacteria, paciorkowce, gronkowce, enterokoki) nie uległa zmniejszeniu (z 1,92 log10/μL przed leczeniem do 2,01 log10/μL po leczeniu, p=0,939). Wykazano, że jej obecność wiąże się istotnie z niepowodzeniem leczenia (p=0,044). Kolejnym czynnikiem ryzyka niepowodzenia leczenia okazał się ponad 50% udział G. vaginalis, jednak zależność nie osiągnęła istotności statystycznie (p=0,084). Według autorów przyczyną nawrotów choroby jest wspomniany biofilm i zaznaczają, że u pacjentek z wielokrotnymi infekcjami korzyści może przynieść celowane leczenie w mikrobiotę chorobotwórczą.
U 55 HIV-ujemnych kobiet w wieku 18-45 lat z potwierdzoną bakteryjną waginozą pobrano wymazy przed i po leczeniu metronidazolem. Mikrobiotę oceniono za pomocą skali Nugenta oraz badań molekularnych. Leczenie uznawano za nieskuteczne, jeżeli po kuracji osiągnięto wynik 4-10 w wymienionej skali.
Wskaźnik wyleczenia według oceny Nugenta wyniósł 54,5%. Średnia liczba bakterii w obrębie pochwy spadła z 6,59 do 5,85 log10/μl (p<0,001), co było głównie spowodowane działaniem antybiotyku na bakterie beztlenowe (z 6,23 do 4,55 log10/μl, p <0,001). Jednak tylko u 16,4% kobiet uzyskano eliminację ponad 50% beztlenowców, a tylko u trzech zostały całkowicie wyeliminowane. Mimo niewielkiego, lecz istotnego statystycznie zwiększenia udziału pałeczek kwasu mlekowego potencjalnie chorobotwórcza mikrobiota (głównie Proteobacteria, paciorkowce, gronkowce, enterokoki) nie uległa zmniejszeniu (z 1,92 log10/μL przed leczeniem do 2,01 log10/μL po leczeniu, p=0,939). Wykazano, że jej obecność wiąże się istotnie z niepowodzeniem leczenia (p=0,044). Kolejnym czynnikiem ryzyka niepowodzenia leczenia okazał się ponad 50% udział G. vaginalis, jednak zależność nie osiągnęła istotności statystycznie (p=0,084). Według autorów przyczyną nawrotów choroby jest wspomniany biofilm i zaznaczają, że u pacjentek z wielokrotnymi infekcjami korzyści może przynieść celowane leczenie w mikrobiotę chorobotwórczą.
Przegląd Menopauzalny
