Psychoza poporodowa ze szczególnym uwzględnieniem jej leczenia

Cel.
Ciąża oraz połóg to czas diametralnych zmian w funkcjonowaniu kobiety na poziomie społecznym, psychologicznym i biologicznym. Z powodu tych zmian zaburzenia okołoporodowe występują powszechnie. Reprezentowane są głównie przez smutek poporodowy i depresję poporodową. Psychoza poporodowa, choć występuje rzadko, jest chorobą mogącą się wiązać z niebezpieczeństwem zarówno dla zdrowia matki, jak i dziecka. Celem pracy było przedstawienie aktualnych informacji dotyczących psychozy poporodowej, podkreślenie konieczności podjęcia szybkich działań terapeutycznych, a także dokładne omówienie wszystkich etapów jej leczenia.

Przegląd piśmiennictwa.
W artykule dokonano przeglądu aktualnych publikacji związanych z zagadnieniem psychozy poporodowej. Piśmiennictwo skompletowano, korzystając z bazy naukowej PubMed. W pracy zaprezentowano podstawowe informacje dotyczące etiologii, objawów i diagnozy tej choroby. Szczegółowo omówiono też leczenie i profilaktykę psychozy poporodowej. Skupiono się również na pracach zgłębiających powiązanie psychozy poporodowej z diagnozą zaburzenia afektywnego dwubiegunowego.

Wnioski.
Psychoza poporodowa zazwyczaj rozwija się w krótszym czasie niż inne zaburzenia psychiczne związane z porodem i bezwzględnie wymaga hospitalizacji. Podstawą leczenia jest farmakoterapia z zastosowaniem leków z grup leków normotymicznych, benzodiazepin oraz leków przeciwpsychotycznych. Możliwe jest także wykorzystanie elektrowstrząsów. Dodatkowo po ustąpieniu objawów zaleca się kontynuowanie terapii litem przez około 9 miesięcy. Pacjentki, które należą do grupy ryzyka, powinny być dokładnie poinformowane o możliwości nawrotu choroby oraz dostępnych opcjach terapeutycznych. Edukacja matek oraz ich rodzin, uważna obserwacja i farmakoterapia są najważniejsze w zapobieganiu wystąpieniu negatywnych skutków choroby.



Objectives.
Pregnancy and puerperium are a time of intense changes in a woman’s life and her functioning at the social, psychological, and biological levels. Perinatal disorders are common; they are mainly manifested by baby blues and postpartum depression. Postpartum psychosis, although rare, is a disease that can cause danger to the health of the mother and child. The aim of the study was to present the current information on postpartum psychosis, to emphasise the need to take prompt therapeutic measures, and thoroughly discuss all stages of treatment.

Literature review.
The article reviews current publications related to the issue of postpartum psychosis. The literature was compiled using the PubMed research database. The paper presents basic information on the aetiology, symptoms, and diagnosis of this disease. The treatment and prevention of postpartum psychosis was discussed in detail. We have also focused on studies exploring the link between postpartum psychosis and the diagnosis of bipolar disorder.

Conclusions.
Postpartum psychosis usually develops in a much shorter time than other mental disorders associated with childbirth and, unquestionably, it requires hospitalisation. Therapy is based on the use of medications from the mood stabilisers group, benzodiazepines, and antipsychotics. It is also possible to use electroconvulsive therapy. In addition, it is recommended to continue lithium therapy for about 9 months after the symptoms have resolved. Patients who are in a risk group should be informed about the course of postpartum psychosis and available treatment options. Education of mothers and their families, careful observation, and pharmacotherapy are most important in preventing the onset of adverse effects.