Pytania do zestawu nr 3

Pytania do zestawu nr 3

Pytania z dziedziny onkologii ogólnej

Kod: O-31
Wyższe prawdopodobieństwo odpowiedzi na leczenie gefitinibem chorych na niedrobnokomórkowego raka występuje w przypadku wszystkich wymienionych cech z wyjątkiem:
A. płci żeńskiej;
B. niepalenia tytoniu;
C. braku mutacji receptora EGF;
D. rasy żółtej;
E. typu histologicznego gruczolakoraka.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-32
Jednoczasowa chemioradioterapia jest stosowana standardowo w leczeniu radykalnym następujących nowotworów z wyjątkiem:
A. raka trzustki;
B. raka przełyku;
C. raka odbytu;
D. raka krtani;
E. raka szyjki macicy.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: O-33
Pooperacyjna radioterapia chorych na raka odbytnicy:
A. jest stosowana w przypadku przejścia nowotworu przez całą grubość błony śluzowej;
B. znamiennie obniża ryzyko nawrotu miejscowego;
C. wpływa na wydłużenie całkowitego czasu przeżycia;
D. jest skuteczniejsza od radioterapii przedoperacyjnej;
E. jest stosowana jedynie w przypadku nowotworów znajdujących się powyżej załamka otrzewnej.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: O-34
Radioterapia pooperacyjna w raku pęcherza moczowego:
A. prowadzi do wydłużenia czasu przeżycia;
B. jest stosowana najczęściej w skojarzeniu z jednoczesną radioterapią;
C. jest zalecana jedynie u chorych z cechą N+;
D. jest zalecana jedynie w przypadku typowego raka z komórek urotelialnych;
E. nie jest rutynowo stosowana.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: O-35
Najczęstszymi przewlekłymi powikłaniami radykalnej radioterapii raka gruczołu krokowego są:
1. nietrzymanie moczu;
2. popromienne zapalenie odbytnicy;
3. popromienne zapalenie pęcherza moczowego;
4. zaburzenia erekcji;
5. objawy niedoboru androgenów.

A. 1, 2, 3;
B. 1, 2, 4;
C. 2, 3;
D. 2, 3, 4;
E. 2, 3, 5.

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Kod: O-36
Narządem o najwyższej promieniowrażliwości (mierzonej wysokością dawki, którą można bezpiecznie podać na cały narząd) spośród niżej wymienionych jest:
A. mięsień sercowy;
B. wątroba;
C. rdzeń kręgowy;
D. nerka;
E. jelito cienkie.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: O-37
Radioterapia z zastosowaniem intensywnej modulacji wiązki (IMRT) pozwala na:
A. uzyskanie niższej dawki w obrębie narządów krytycznych;
B. uzyskanie bardziej homogennej dawki w obrębie obszarów tarczowych;
C. zmniejszenie łącznej objętości napromienianych tkanek;
D. skrócenie czasu leczenia;
E. uzyskanie lepszej odtwarzalności leczenia.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: O-38
U 59-letniej kobiety w badaniu klinicznym stwierdzono 3-centymetrowy, ruchomy guz lewej piersi. Węzły chłonne pachowe po stronie guza niepowiększone. W badaniu mammograficznym potwierdzono obecność guza o nieostrych granicach oraz ujawniono rozsiane w całej piersi linijne mikrozwapnienia. Po wykonaniu biopsji gruboigłowej uzyskano obfity materiał, na podstawie którego rozpoznano raka piersi: carcinoma ductale invasivum, II stopień RB, z dodatnią ekspresją receptorów steroidowych. Pacjentka dotychczas nie chorowała, nie miesiączkuje od 6 lat. Leczeniem z wyboru jest w tym przypadku:
A. chemioterapia, a następnie oszczędzający zabieg operacyjny i napromienianie;
B. pobranie materiału histologicznego z ogniska mikrozwapnień oraz postępowanie chirurgiczne i systemowe zależne od wyniku;
C. przedoperacyjne leczenie tamoksifenem przez 3 mies.;
D. przedoperacyjne leczenie inhibitorem aromatazy przez 3 mies.;
E. amputacja piersi sposobem Pateya i leczenie systemowe zależne od ekspresji markerów biologicznych oraz stanu węzłów chłonnych.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-39
U 49-letniej kobiety usunięto górny zewnętrzny kwadrant lewej piersi oraz pachowe węzły chłonne po stronie lewej z powodu raka. W badaniu histologicznym stwierdzono obecność ogniska naciekającego raka przewodowego o średnicy 20 mm, w II stopniu złośliwości wg RB; ER dodatnie w 80% komórek, PgR dodatnie w ok. 20% komórek; Her2 1+ w badaniu IHC; 2/16 węzłów chłonnych pachowych zawierają przerzuty raka. Pacjentka miesiączkuje regularnie, nie jest obciążona chorobami przewlekłymi. Dalsze postępowanie to:
A. chemioterapia z udziałem antracyklin i kontrole lekarskie, mammografia raz w roku, RTG klatki piersiowej raz w roku;
B. chemioterapia z udziałem antracyklin, następnie napromienianie + hormonoterapia: tamoksifen przez 5 lat;
C. chemioterapia z udziałem antracyklin, następnie napromienianie + hormonoterapia: inhibitor aromatazy przez 5 lat;
D. napromienianie + hormonoterapia: tamoksifen przez 2–3 lata, a następnie letrozol przez 3 lata;
E. amputacja piersi.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-40
Wybierając u chorych na raka rodzaj hormonoterapii uzupełniającej zabieg operacyjny, należy brać po uwagę:
A. stan menopauzalny pacjentki;
B. stopień ekspresji ER i PgR;
C. zakres objawów niepożądanych w relacji do przebytych i obecnych chorób towarzyszących;
D. ekspresję HER2;
E. wszystkie powyższe.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-41
Leczeniem z wyboru u 56-letniego chorego z rozpoznaniem raka okrężnicy zstępującej z licznymi ogniskami przerzutowymi w wątrobie, w bardzo dobrym stanie ogólnym, z umiarkowaną niedokrwistością (Hb 10 g/l), ale bez innych odchyleń w badaniach biochemicznych jest:
A. 5-fluorouracyl z leukoworyną i.v.;
B. FOLFIRI;
C. FOLFOX4;
D. IFL + bewacizumab;
E. B, C, D dają podobne wyniki.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-42
Bewacizumab w leczeniu raka jelita grubego:
A. jest chimerycznym przeciwciałem monoklonalnym przeciwko naskórkowemu czynnikowi wzrostu;
B. w skojarzeniu z chemioterapią powoduje zwiększenie liczby obiektywnych odpowiedzi oraz wydłużenie czasu przeżycia;
C. jest mysim przeciwciałem monoklonalnym przeciwko receptorowi naskórkowego czynnika wzrostu;
D. prawidłowe są odpowiedzi B i C;
E. prawidłowe są odpowiedzi A i B.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-43
Objawami niepożądanymi towarzyszącymi leczeniu bewacizumabem są:
A. pokrzywka, neutropenia;
B. koagulopatia, perforacja jelit;
C. nadciśnienie, proteinuria;
D. prawidłowe są odpowiedzi A i B;
E. prawidłowe są odpowiedzi B i C.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: O-44
U 49-letniego mężczyzny rozpoznano guz płuca lewego. Chory od wielu lat palił paczkę papierosów dziennie. Dotychczas poważnie nie chorował. W badaniach obrazowych stwierdzono masę guzowatą w lewym płucu, łączącą się z powiększonymi węzłami chłonnymi lewej wnęki. Na podstawie biopsji przez ścianę klatki piersiowej rozpoznano drobnokomórkowego raka płuca. Ze względu na brak cech rozsiewu w badaniach klinicznych i obrazowych stwierdzono stadium ograniczone LD. Stan sprawności wg ECOG 0. FEV1 1,6 L. Badania morfologii krwi i biochemiczne w zakresie normy. Choremu należy zaproponować:
A. 4 cykle chemioterapii zawierającej cisplatynę i etopozyd (PE), dalsze postępowanie uzależnić od ponownej oceny zaawansowania procesu;
B. 6 cykli chemioterapii PE i napromienianie;
C. równoczesną chemioradioterapię z napromienianiem guza i węzłów chłonnych śródpiersia od 1. lub 2. cyklu;
D. chory, ze względu na niską wartość FEV1, kwalifikuje się wyłącznie do leczenia systemowego;
E. radykalny zabieg operacyjny z następową chemioradioterapią sekwencyjną z napromienianiem guza po 4. cyklu.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O-45
Według zaleceń ASCO, w przypadkach wczesnego raka piersi przesiewowe badanie gęstości mineralnej kości należy przeprowadzać u:
A. wszystkich kobiet w wieku 65 lat i starszych;
B. wszystkich kobiet w wieku 60–64 lat z wagą <70 kg, z przebytym złamaniem kości lub obciążonych rodzinnym występowaniem osteoporozy;
C. pomenopauzalnych chorych otrzymujących inhibitory aromatazy;
D. przedmenopauzalnych pacjentek z przedwczesną polekową menopauzą;
E. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Piśmiennictwo
1. Lynch TJ, Bell DW, Sordella R i wsp. Activating mutations in the epidermal growth factor receptor underlying responsiveness of non-small-cell lung cancer to gefitinib. N Engl J Med 2004; 350: 2129-39.
2. Krzakowski M (red.). Onkologia kliniczna. Borgis, Warszawa 2001.
3. Nowacki MP. Rak jelita grubego. W: Krzakowski M (red.). Onkologia kliniczna. Borgis, Warszawa 2001.
4. Bladder Cancer (PDQ®): Treatment, http://www.cancer.gov/cancertopics?pdq/treatment/bladder/HealthProfessional.
5. Jereczek-Fossa B. Rola radioterapii w leczeniu raka gruczołu krokowego. Współcz Onkol 2003; 7: 176-82.
6. Emami B, Lyman J, Brown A i wsp. Tolerance of normal tissue to therapeutic irradiation. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1991; 21: 109-22.
7. Intensity Modulated Radiation Therapy Collaborative Working Group. Intensity-modulated radiotherapy: current status and issues of interest. Int J Radiat Oncol Biol Phys 2001; 51: 880-914.
8. Nagashima T, Hashimoto H, Oshida K i wsp. Ultrasound demonstration of mammographically detected microcalcifications in patients with ductal carcinoma in situ of the breast. Breast Cancer 2005; 12: 216-20.
9. Goldhirsch A, Glick JH, Gelber RD i wsp. Meeting highlights: international expert consensus on the primary therapy of early breast cancer 2005. Ann Oncol 2005; 16: 1569-83.
10. Goss PE, Ingle JN, Martino S i wsp. A randomized trial of letrozole in postmenopausal women after five years of tamoxifen therapy for early-stage breast cancer. N Engl J Med 2003; 349: 1793-802.
11. Coombes RC, Hall E, Gibson LJ i wsp. Intergroup Exemestane Study. A randomized trial of exemestane after two to three years of tamoxifen therapy in postmenopausal women with primary breast cancer. N Engl J Med 2004; 350: 1081-92.
12. Baum M, Budzar AU, Cuzick J i wsp.; ATAC Trialists” Group. Anastrozole alone or in combination with tamoxifen versus tamoxifen alone for adjuvant treatment of postmenopausal women with early breast cancer: first results of the ATAC randomized trial. Lancet 2002; 359: 2131-9.
13. Tournigand C, Andre T, Achille E i wsp. FOLFIRI followed by FOLFOX6 or the reverse sequence in advanced colorectal cancer: a randomized GERCOR study. J Clin Oncol 2004; 22: 229-37.
14. Colucci G, Gebbia V, Paoletti G i wsp.; Gruppo Oncologico Dell’Italia Meridionale. Phase III randomized trial of FOLFIRI versus FOLFOX4 in the treatment of advanced colorectal cancer: a multicenter study of the Gruppo Oncologico Dell’Italia Meridionale. J Clin Oncol 2005; 23: 4866-75.
15. Kelly H, Goldberg RM. Systemic therapy for metastatic colorectal cancer: current options, current evidence. J Clin Oncol 2005; 23: 4553-60.
16. Hurwitz H, Fehrenbacher L, Novotny W i wsp. Bevacizumab plus irinotecan, fluorouracil, and leucovorin for metastatic colorectal cancer. N Engl J Med 2004; 350: 2335-42.
17. Giantonio BJ, Catalano PJ, Meropol NJ i wsp. High-dose bevacizumab improves survival when combined with FOLFOX4 in previously treated advanced colorectal cancer: results from the Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) study E3200. J Clin Oncol 2005; 23 (16 supl.): 2.
18. Hochster HS, Welles L, Hart L i wsp. Safety and efficacy of bevacizumab (Bev) when added to oxaliplatin/fluoropyrimidine (O/F) regimens as first-line treatment of metastatic colorectal cancer (mCRC): TREE 1 & 2 Studies. J Clin Oncol 2005; 23 (16 supl.): 3515.
19. Glisson BS, Movsas B, Scott W. Small-cell lung cancer, mesothelioma, and thymoma. W: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (red.). Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 155-64.
20. Hillner BE, Ingle JN, Chlebowski RT i wsp.; American Society of Clinical Oncology: American Society of Clinical Oncology 2003 update on the role of bisphosphonates and bone health issues in women with breast cancer. J Clin Oncol 2003; 21: 4042-57.

Pytania z dziedziny ginekologii onkologicznej

Kod: GO-21
W przypadku rozpoznania raka jajnika ograniczonego do miednicy, protokół chirurgiczny obejmuje wykonanie następujących czynności chirurgicznych:
1. wycięcie macicy z przydatkami;
2. wycięcie sieci większej;
3. wycięcie śledziony;
4. wycięcie węzłów chłonnych okołoaortalnych;
5. pobranie wycinków z rynien okołookrężniczych.

A. 1, 2;
B. 1, 2, 3, 4;
C. 1, 4, 5;
D. 1, 2, 4, 5;
E. 1, 2, 3, 4, 5.

Kod: GO-22
Stwierdzenie w trakcie operacji radykalnego wycięcia macicy przerzutowo zmienionych węzłów chłonnych okołoaortalnych u chorej z rakiem szyjki macicy jest wskazaniem do:
A. wycięcia macicy i następowej radioterapii;
B. rozszerzonego wycięcia macicy i następowej radiochemioterapii;
C. odstąpienia od operacji i dalszego leczenia chorej z zastosowaniem radiochemioterapii;
D. odstąpienia od operacji i następowej chemioterapii;
E. wycięcia macicy i dalszego leczenia objawowego.

Kod: GO-23
Które z niżej wymienionych czynników mogą przemawiać za powodzeniem wtórnej operacji cytoredukcyjnej u chorej z nawrotowym rakiem jajnika:
1. czas od zakończenia chemioterapii 1. linii powyżej 12 mies.;
2. brak wolnego płynu w otrzewnej;
3. maksymalnie 3 izolowane ogniska uwidocznione w badaniach obrazowych;
4. czas od zakończenia chemioterapii 1. linii powyżej 6 mies.;
5. pierwotna operacja zakwalifikowana jako cytoredukcja optymalna.

A. 1, 2;
B. 1, 2, 3;
C. 2, 3, 4, 5;
D. 1, 2, 3, 5;
E. 2, 5.

Kod: GO-24
W przypadku stwierdzenia 6 mies. po porodzie zdrowego noworodka stężenia HCG 75 IU/ml i AFP 0,2 IU/ml należy brać pod uwagę takie patologie, jak:
1. wczesna ciąża;
2. guz germinalny jajnika;
3. ciążowa choroba trofoblastyczna;
4. ciąża ektopowa;
5. guz jajnika z komórek ziarnistych.

A. 1, 3;
B. 1, 2, 3, 4;
C. 1, 4;
D. 2;
E. 1, 2, 3.

Kod: GO-25
Wynik badania histopatologicznego raka szyjki macicy: głębokość naciekania podścieliska do 3 mm od błony podstawnej. Œrednica zmiany wynosi 4 mm. Wobec braku innych ognisk choroby należy stwierdzić następujący stopień klinicznego zaawansowania wg FIGO:
A. IB1;
B. IA1;
C. IA2;
D. 0;
E. IB2.

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Kod: GO-26
W przypadku raka szyjki macicy w stopniu IIIA leczenie polega na:
A. przeprowadzeniu pełnej radioterapii;
B. wycięciu macicy z przydatkami i uzupełniającej radykalnej radioterapii;
C. przeprowadzeniu radiochemioterapii i następowym wycięciu macicy z przydatkami;
D. przeprowadzeniu radiochemioterapii;
E. zastosowaniu wyłącznie chemioterapii.

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Kod: GO-27
U chorej z rozpoznaniem raka szyjki macicy w stopniu IA2 optymalnym leczeniem chirurgicznym jest:
A. konizacja szyjki macicy;
B. radykalne usunięcie macicy sposobem Wertheima;
C. proste wycięcie macicy;
D. amputacja szyjki macicy;
E. konizacja szyjki macicy z uzupełniającą teleradioterapią.

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Kod: GO-28
U chorej z rakiem szyjki macicy w stopniu 0 leczenie radykalne może być przeprowadzone z zastosowaniem:
1. konizacji szyjki macicy;
2. brachyterapii;
3. teleradioterapii;
4. szczepionki antywirusowej;
5. imiquimodium.

A. 1, 2;
B. 1, 3;
C. 1, 2, 3;
D. 1, 4, 5;
E. 1, 4.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: GO-29

Stwierdzenie komórek ASCUS w rozmazie cytologicznym u 69-letniej kobiety wymaga:
A. natychmiastowej konizacji szyjki macicy;
B. natychmiastowego pobrania wycinków z szyjki macicy;
C. wykonania kolposkopii po przeprowadzeniu 10-dniowego leczenia dopochwowego;
D. dwumiesięcznego leczenia przeciwzapalno-hormonalnego i ponownej cytologii po tym czasie;
E. powtórzenia cytologii po 3 mies.

Trudność pytania w opinii autora: średnie

Kod: GO-30
W przypadku nawracających incydentów kaszlu u kobiety 4 mies. po porodzie, plamiącej od 2 tyg., jeżeli nie ma klinicznych objawów infekcji, zlecisz w pierwszym etapie wykonanie następujących badań:
1. USG TV;
2. posiew plwociny na BK;
3. RTG klatki piersiowej;
4. oznaczenie stężenia HCG;
5. bronchoskopia.

A. 1, 3;
B. 2, 5;
C. 1, 2, 5;
D. 1, 3, 4;
E. 1, 2, 3, 4, 5.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Piśmiennictwo
1. DiSaia PJ, Creasman WT (red.). Clinical Gynecologic Oncology. Wyd. 6, Mosby-Year Book, Inc., St. Louis 2001. Wyd. 5 było przetłumaczone na język polski.
2. Krzakowski M (red.). Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych u dorosłych. Polska Unia Onkologii, Warszawa 2003.

Pytania z dziedziny hematologii i transfuzjologii



Kod: H-21
Oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń:
W standardowym postępowaniu przy przeszczepach narządów należy przestrzegać zasad zgodności w układzie ABO, dlatego duża niezgodność w układzie ABO między dawcą i biorcą stanowi bezwzględne przeciwwskazanie do przeszczepu narządowego.
A. oba stwierdzenia są prawdziwe i powiązane logicznie;
B. obydwa stwierdzenia są prawdziwe, ale bez związku logicznego;
C. pierwsze stwierdzenie jest prawdziwe, a drugie fałszywe;
D. pierwsze stwierdzenie jest fałszywe a drugie prawdziwe;
E. obydwa stwierdzenia są fałszywe.

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Kod: H-22

Po przeszczepie narządowym wykonanym przy mniejszej niezgodności w układzie ABO w przypadku wystąpienia 7–10 dni po przeszczepie hemolizy spowodowanej obecnością izohemaglutynin produkowanych przez limfocyty dawcy i konieczności transfuzji masy erytrocytarnej, należy:
A. przetaczać krew jedynie grupy O;
B. przetaczać krew jedynie grupy AB;
C. przetaczać krew jedynie grupy dawcy;
D. przetaczać krew jedynie grupy biorcy;
E. transfuzja krwinek czerwonych w takiej sytuacji jest bezwzględnie przeciwwskazana.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: H-23
Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe:
Hemoliza w przypadku mniejszej niezgodności w układzie ABO po przeszczepie narządowym:
1. pojawia się zwykle 7–10 dni po przeszczepie;
2. znacznie częściej występuje w przypadku niezgodności płci między biorcą i dawcą;
3. najczęściej występuje po przeszczepie płucoserca (70%), a najrzadziej po przeszczepie nerek (9%);
4. najczęściej ogranicza się samoistnie i nie wymaga leczenia;
5. spowodowana jest produkcją przeciwciał wobec krwinek biorcy przez limfocyty dawcy.

A. wszystkie prawdziwe;
B. 1, 2, 4, 5;
C. 1, 3, 4, 5;
D. 2, 3, 4, 5;
E. prawdziwe jedynie 1, 4, 5.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: H-24
Które z poniższych objawów hematologicznych mogą wystąpić w przebiegu tocznia rumieniowatego rozsianego:
1. anemia autoimmunohemolityczna (typowa z obecnością immunoglobuliny G i składowej komplementu C3 na powierzchni błony erytrocytu);
2. leukopenia spowodowana zarówno neutropenią, jak i limfocytopenią;
3. trombocytopenia;
4. skrócenie czasu APTT;
5. wysokie TIBC.

A. wszystkie prawdziwe;
B. 1, 2, 3;
C. 1, 2, 3, 4;
D. 2, 3, 4;
E. 2, 3, 4, 5.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: H-25
Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe dla niedokrwistości występującej w reumatoidalnym zapaleniu stawów:
1. zwykle jest normocytowa, ale może występować mikrocytoza;
2. u ponad 50% chorych występuje niedobarwliwość;
3. poziom żelaza w surowicy jest obniżony;
4. podanie żelaza zmniejsza nasilenie anemii;
5. TIBC i saturacja transferyny są podwyższone.

A. wszystkie prawdziwe;
B. 1, 2;
C. 1, 2, 3;
D. 1, 2, 3, 4;
E. 1, 2, 3, 5.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: H-26
Oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń:
Na poziom ferrytyny w reumatoidalnym zapaleniu stawów wpływa aktywność choroby zasadniczej, dlatego tylko wysokie poziomy ferrytyny (>200 µg/l) wykluczają współistniejący niedobór żelaza.
A. obydwa stwierdzenia są prawdziwe i powiązane logicznie;
B. obydwa stwierdzenia są prawdziwe, ale bez związku logicznego;
C. pierwsze stwierdzenie jest prawdziwe, a drugie fałszywe;
D. pierwsze stwierdzenie jest fałszywe, a drugie prawdziwe;
E. obydwa stwierdzenia są fałszywe.

Trudność pytania w opinii autora: bardzo trudne

Kod: H-27
Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe dla zespołu Felly’ego występującego w reumatoidalnym zapaleniu stawów:
1. występuje zwiększone ryzyko zakażeń bakteryjnych proporcjonalnie do nasilenia neutropenii;
2. podanie czynników wzrostowych zmniejsza nasilenie neutropenii, ale może nasilać objawy choroby zasadniczej;
3. po splenektomii neutropenia ustępuje u 90% chorych, niemniej u 10–20% z nich dochodzi do nawrotu neutropenii;
4. stanowi przeciwwskazanie do włączenia terapii cytotoksycznej choroby zasadniczej;
5. stanowi bezwzględne wskazanie do biopsji szpiku.

A. wszystkie prawdziwe;
B. 1, 2, 5;
C. 1, 2, 3;
D. 1, 2, 4;
E. 1, 2, 3, 5.

Trudność pytania w opinii autora: bardzo trudne

Kod: H-28
Ilu chorych z objawami żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej będzie leczonych w ośrodku, w którego rejonie mieszka milion mieszkańców?
A. ok. 120 chorych;
B. ok. 600 chorych;
C. ok. 1200 chorych;
D. ok. 2500 chorych;
E. ok. 5000 chorych.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: H-29
Ilu nowych chorych z poniższymi chorobami rozrostowymi układu krwiotwórczego powinno zostać skierowanych w ciągu roku do ośrodka hematologicznego, w którego rejonie mieszka milion mieszkańców?
A. CML* – 3, HCL* – 1, ostre białaczki – 40, NHL* – 50;
B. CML – 10, HCL – 3, ostre białaczki – 40, NHL – 200;
C. CML – 10, HCL – 3, ostre białaczki – 20, NHL – 50;
D. CML – 40, HCL – 3, ostre białaczki – 40, NHL – 200;
E. CML – 40, HCL – 6, ostre białaczki – 20, NHL – 200.

* CML – przewlekła białaczka szpikowa; HCL – białaczka włochatokomórkowa; NHL – chłoniaki nieziarnicze

Trudność pytania w opinii autora: bardzo trudne

Kod: H-30
Iloma chorymi z hemofilią A, B oraz chorobą von Willebranda powinien się opiekować ośrodek, w którego rejonie mieszka milion mieszkańców?
A. hemofilia A – 25, hemofilia B – 3, choroba von Willebranda – 60;
B. hemofilia A – 75, hemofilia B – 3, choroba von Willebranda – 60;
C. hemofilia A – 75, hemofilia B – 9, choroba von Willebranda – 125;
D. hemofilia A – 75, hemofilia B – 9, choroba von Willebranda – 250;
E. hemofilia A – 300, hemofilia B – 50, choroba von Willebranda – 500.

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Piśmiennictwo
1. Mintz PD (red.). Leczenie krwią. Zasady postępowania klinicznego. Sekcja Transfuzjologiczna Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów, Warszawa 2001; 248, 252-254.
2. Hoffbrand AV, Pettit JE, Moss PA. Essential Haematology. Blackwell Science, Oxford 2001; 293.
3. Lee GR, Foerster J, Paraskevas F, et al. (red.). Wintrobe’s Clinical Hematology. Lippincott Williams & Wilkins, Baltimore 1999; 1012-1013, 1685, 1870, 2241, 2272, 2343, 2451.
4. Łopaciuk S. Koagulologia. Med Prakt 2002; 1-2: 159.