Quiz dermatologiczny

Pacjentka 66-letnia została przyjęta do Kliniki Dermatologii z powodu rozsianych, asymptomatycznych zmian skórnych w postaci różowych, hiperkeratotycznych grudek i blaszek o nieregularnych brzegach. W wieku 58 lat przebyła transplantację nerki z następczą przewlekłą immunosupresją (doustny takrolimus w skojarzeniu z metyloprednizolonem). Zmiany skórne obserwowane były od około 8 lat. W przeszłości wybrane wykwity były kilkukrotnie poddawane leczeniu metodą kriodestrukcji. W chwili przyjęcia do Kliniki obserwowano wykwity umiejscowione na twarzy, grzbietach rąk, tułowiu, obu podudziach, a także bocznych powierzchniach stóp (ryc. 1). W obrazie dermoskopowym uwidoczniono obecność naczyń kłębuszkowatych i naczyń w kształcie kropek o regularnej dystrybucji. W trakcie hospitalizacji z dwóch zmian skórnych okolicy ramienia lewego pobrano wycinki do badania histopatologicznego (ryc. 2).
Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
A. Choroba Dariera
B. Liszaj płaski
C. Nabyta forma epidermodysplasia verruciformis
D. Brodawki płaskie

Prawidłowa odpowiedź na stronie 158.

Quiz dermatologiczny 2/2024
Poniżej prawidłowa odpowiedź.
C. Nabyta forma epidermodysplasia verruciformis Wrodzona forma epidermodysplasia verruciformis (EV) jest rzadką genodermatozą związaną z mutacją w genach EVER1 i EVER2. Choroba została pierwszy raz opisana w 1922 roku przez Lewandowskiego i Lutza [1]. Znana jest również nabyta postać EV. Określenie to zostało pierwszy raz uwzględnione w literaturze w 2009 roku przez Rogers i jej współpracowników. Obie jednostki prezentują podobny obraz kliniczny. Formę nabytą cechują późniejszy początek wystąpienia objawów oraz związek z zaburzeniami odporności. Dotyczy m.in. osób z rozrostami hematologicznymi, poddanych immunosupresji, zakażonych wirusem ludzkiego niedoboru odporności (HIV) oraz biorców przeszczepów [1, 2].
Patomechanizm schorzenia obejmuje zaburzenia odporności komórkowej i humoralnej prowadzące do zwiększonej podatności na zakażenia określonymi genotypami wirusów brodawczaka ludzkiego (HPV), rzadko chorobotwórczymi dla osób immunokompetentnych (głównie podtypami 5, 8, 9, 12, 14, 15, 17 oraz 19–25) [3]. W konsekwencji występuje zwiększone ryzyko wczesnego rozwoju raka skóry, w szczególności raka płaskonabłonkowego rogowaciejącego (w 30–60% przypadków), zwłaszcza na skórze przewlekle eksponowanej na promieniowanie ultrafioletowe...


Pełna treść artykułu...