Radykalne leczenie resekcyjnych i granicznie resekcyjnych raków trzustki – obecny stan wiedzy. Czy mamy wystarczające dane, by stosować leczenie neoadiuwantowe?

W ciągu ostatnich lat wzrasta zachorowalność na raka trzustki. Szacuje się, że w ciągu nadchodzącej dekady stanie się drugą lub trzecią przyczyną zgonów z powodu nowotworów w krajach rozwiniętych. Standardowe leczenie w stadium zlokalizowanym opiera się na radykalnej resekcji chirurgicznej z następczą chemioterapią adiuwantową. Głównym uzasadnieniem prowadzenia w ostatnich latach badań klinicznych nad zastosowaniem przedoperacyjnego leczenia systemowego są obecnie niezadowalające wyniki zarówno w zakresie całkowitego przeżycia, jak i jakości życia chorych. Celem pracy jest przedstawienie aktualnych danych dotyczących leczenia neoadiuwantowego pacjentów w stadium resekcyjnym i granicznie resekcyjnym raka trzustki.

The incidence of pancreatic cancer has been increasing in recent years. It is expected to be the second or the third leading cause of cancer deaths in high-income countries in the next decade. Standard therapeutic management for patients with resectable pancreatic cancer is surgical resection followed by adjuvant chemotherapy. The main reason for neoadjuvant therapy is that the prognosis with current strategies is unsatisfactory, and we need new treatments to improve overall survival as well as the quality of life of the patients suffering from pancreatic cancer. The aim of this paper is to provide an overview of the recent data on the subject of neoadjuvant treatment concerning resectable and borderline resectable group of patients.