Rak piersi

1. Wstęp

Od stuleci nowotwory określano zgodnie z ich umiejscowieniem narządowym. Od połowy XIX wieku rozpoczęła się era badań mikroskopowych i do rozpoznania narządowego dołączano wyniki badań mikroskopowych, w których określano morfologiczny typ raka. U zarania współczesnej onkologii u wszystkich chorych na raka piersi, bez względu na zaawansowanie nowotworu, stosowano jedną metodę leczenia – maksymalnie tolerowaną operację.
Obecnie sytuacja jest zdecydowanie inna. Ogromny postęp w dziedzinie biologii, genetyki, a także rozwój nowych technik obrazowania umożliwiają indywidualizację leczenia, która stała się podstawowym elementem w codziennej praktyce klinicznej. Wszystkie decyzje terapeutyczne powinny być podejmowane z uwzględnieniem zaawansowania oraz typu raka, jego cech biologicznych, stanu chorej i – co najważniejsze – jej preferencji.
Większość decyzji terapeutycznych podejmowana jest na podstawie biologicznych cech raka. W praktyce klinicznej cechy te określane są w badaniu mikroskopowym za pomocą klasycznego barwienia hematoksyliną i eozyną oraz przy zastosowaniu metod immunohistochemicznych. Badania molekularne, takie jak fluorescencyjna hybrydyzacja in situ (fluorescent in situ hybridization – FISH) lub chromogeniczna hybrydyzacja in situ (chromogenic in situ hybridization – CISH), wykonywane są w materiale pochodzącym z raka, który został wybrany przez patologa.
Współpraca patologa, radiologa i klinicysty nabiera szczególnego znaczenia. Optymalnym sposobem jej zorganizowania są akredytowane ośrodki powołane w celu diagnostyki i leczenia raka piersi (Breast Center).
W przypadku raka piersi istnieje sytuacja unikalna w onkologii.
Niestety, nie dysponujemy możliwością skutecznego zapobiegania wystąpieniu choroby. Możliwości w zakresie diagnostyki i terapii są za to wyjątkowe. Rak piersi może być rozpoznany w fazie bezobjawowej, gdy wymiary ogniska pierwotnego wynoszą kilka milimetrów i nie występują przerzuty w regionalnych węzłach chłonnych.
Zaawansowanie choroby i typ raka mają wpływ na wybór leczenia miejscowego. Badania kliniczne przeprowadzone przez grupę Umberto Venorezi w Mediolanie i amerykańskie badania grupy National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project (NSABP) wykazały, że u chorych spełniających odpowiednie kryteria zmodyfikowana radykalna mastektomia może być z powodzeniem zastąpiona przez chirurgiczne leczenie oszczędzające z następczą radioterapią....


Pełna treść artykułu...