ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
1/2001
vol. 4
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Rak piersi - postępy w systemowym leczeniu

Tadeusz Pieńkowski

Przew Lek 2001, 4, 1/2, 18-27
Data publikacji online: 2003/09/02
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 



Zgodnie z przyjętą teorią, inwazyjny rak piersi w chwili rozpoznania jest najczęściej chorobą uogólnioną. Postęp w leczeniu tego nowotworu związany jest z wprowadzeniem systemowego leczenia uzupełniającego jako integralnej metody postępowania u chorych na raka piersi w I, II i III° zaawansowania. Dobrze zaplanowane duże badania kliniczne umożliwiły ustalenie wskazań do poszczególnych metod leczenia.






Wykazano w nich, że zastosowanie leczenia uzupełniającego powoduje wydłużenia życia chorych. W leczeniu chorych na uogólnionego raka wprowadzono nowe leki hormonalne i cytostatyczne. Badania kliniczne prowadzone obecnie mają ocenić skuteczność tych preparatów. Leki wykazujące aktywność u tych chorych zostaną włączone do badań klinicznych w leczeniu uzupełniającym.

Na świecie rocznie odnotowuje się ponad 0,5 mln nowych zachorowań na raka piersi. W krajach rozwiniętych jest on najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet [1]. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat dokonano ogromnego postępu w poznaniu biologii tego nowotworu. Zdobycze nauk podstawowych zaowocowały rozwojem badań klinicznych. Prowadzone od 30 lat kontrolowane randomizowane badania kliniczne pozwoliły na zgromadzenie wiedzy umożliwiającej podejmowanie decyzji terapeutycznych opartych na naukowo potwierdzonych faktach.

W końcu lat 60. amerykański badacz Bernard Fisher przedstawił hipotezę, w myśl której rak piersi jest już w momencie rozpoznania chorobą uogólnioną, a więc systemowe leczenie, wdrażane wkrótce po radykalnej operacji, może doprowadzić do wydłużenia życia chorych. Począwszy od pionierskich badań powadzonych przez National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project (NSABP) pod kierunkiem Bernarda Fishera i Istituto Nazionale Tumori z Mediolanu pod kierunkiem Giani Bonadonna, przeprowadzono ponad 100 randomizowanych badań klinicznych, w których oceniano różne metody systemowego leczenia uzupełniającego. Ich rezultaty potwierdziły wartość skojarzonego, miejscowego i systemowego leczenia chorych na wczesnego raka piersi i spowodowały, że stało się powszechnie stosowanym postępowaniem. Korzyść odnoszą zarówno chore z przerzutami do regionalnych pachowych węzłów chłonnych, jak i te, u których przerzutów w węzłach chłonnych nie stwierdzono [2, 3].

Leczenie systemowe stosowane jest również w leczeniu chorych na uogólnionego raka piersi. Pomimo że w momencie...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.