Rak wątrobowokomórkowy – dylematy diagnostyczne

Rak wątrobowokomórkowy (hepatocellular carcinoma – HCC) jest guzem pierwotnym rozwijającym się na podłożu marskiej wątroby, rzadziej w stadium przewlekłego uszkodzenia wątroby poprzedzającego marskość. Najczęstszymi czynnikami etiologicznymi marskości i HCC w krajach rozwiniętych są: zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C lub typu B, alkohol i zespół metaboliczny. W panelu diagnostycznym HCC mieszczą się: klasyczna ultrasonografia, kontrastowe techniki obrazowania wątroby, wskaźniki serologiczne oraz badanie cytologiczne lub histologiczne. U niekontrolowanych pacjentów z marskością wątroby guz jest najczęściej wykrywany w zaawansowanym stadium, wykluczającym terapię radykalną. Nadrzędnym celem onkologicznego nadzoru ultrasonograficznego jest wykrycie i diagnostyczne potwierdzenie wczesnej postaci HCC. W pracy przedstawiono problematykę dotyczącą diagnostyki HCC we wczesnych i późnych stadiach rozwoju tego guza.

Hepatocellular carcinoma (HCC) is a primary tumor of the liver, which usually develops in the setting of cirrhosis and less frequently of precirrhotic chronic liver injury. The main etiologies of cirrhosis and HCC are infections with HCV or HBV, alcohol and metabolic syndrome. To the diagnostic panel of HCC belong conventional ultrasonography, contrast imaging techniques, serological markers and cytological/histopathological examination. In non-surveyed cirrhotic population HCC is most frequently detected in advanced stages, disqualifying patients from radical therapy. The crucial point of oncological ultrasonographic surveillance is detection and diagnostic confirmation of early HCC. In this review we presented diagnostic problems regarding early and advanced stages of HCC.