Rola β-blokerów we współczesnym leczeniu nadciśnienia tętniczego

β-blokery są grupą leków szeroko stosowaną w leczeniu schorzeń kardiologicznych. Odgrywają one dużą rolę w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza współistniejącego z innymi schorzeniami, takimi jak choroba wieńcowa czy niewydolność krążenia. Pomimo to w amerykańskich zaleceniach JNC VII β-blokery nie zostały uznane za leki I rzutu, ustępując miejsca diuretynom tiazydowym. Wpływ na decyzję JNC miały z całą pewnością wyniki badania ALLHAT, chociaż wytyczne europejskie ESC, ISH i polskie PTNT w inny sposób podeszły do tego problemu. W ostatnim roku znaczenie tej grupy leków w leczeniu nadciśnienia tętniczego zostało zachwiane po ukazaniu się metaanalizy, kwestionującej korzyści stosowania β-blokerów w nadciśnieniu tętniczym w zakresie redukcji ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych na tle innych grup leków. Wydaje się, że zastrzeżenia te dotyczą jedynie starszych preparatów z grupy β-blokerów, szczególnie atenololu oraz stosowania leków tej grupy w skojarzeniu z diuretykami. Z pewnością jednak β-blokery są lekami, które nadal będą z powodzeniem stosowane u wielu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, szczególnie w przypadku towarzyszącej niewydolności krążenia lub choroby niedokrwiennej serca.

β-blockers are used widely in the treatment of cardiological diseases. They are very important in the medication of hypertension coexisting with ischaemic heart disease and heart failure. However, the last report of JNC no longer recommends this group of agents as first-line antihypertensive treatment in patients with hypertension without complications. The main reason for this recommendation was the results of the ALLHAT study. ESC, ISH and the Polish Society of Hypertension do not agree with the American point of view. We are sure that β-blockers are very effective agents in hypertensive patients, especially with concomitant heart failure or coronary heart disease.