Rola Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego – strategia działania

I Wstęp


Medycynę określa się zarazem – jako naukę i sztukę. Wiadomo, że sztuką była od zarania dziejów. Nauka z kolei rozwijała się systematycznie. W miarę upływu czasu, nagromadzony materiał obserwacyjny poddawano indukcji i dedukcji, wyciągając odpowiednie wnioski. Na podstawie tych wniosków kształtowały się hipotezy i twierdzenia, dotyczące: budowy i składu ciała, przyczyn chorób, ich przebiegu, rokowania, leczenia, a także, co ważne – sposobów zapobiegania im! Nowe teorie były potwierdzane lub obalane przez kolejne obserwacje i doświadczenia. Tak powstawała nauka lekarska, czyli system należycie uzasadnionych twierdzeń i hipotez dotyczących medycyny.
Wszystkie powyższe działania były wprawdzie udziałem jednostek, ale dopiero ich zbiór dawał podstawę do wyciągnięcia wniosków. Potrzebne były więc ośrodki, w których można było przekazywać swoją wiedzę, wymieniać poglądy, prowadzić dyskusje naukowe i wspólne doświadczenia, w celu uzyskania większej ich precyzji oraz sprawdzenia powtarzalności uzyskanych wyników. Było to niezbędne do wyciągania kolejnych wniosków. W ten sposób nastąpiła instytucjonalizacja nauki. Badacze ochoczo gromadzili się wokół ośrodków, wyposażonych w aparaturę optymalną, konieczną do prowadzenia doświadczeń. Organizowano też biblioteki.
Już w epoce renesansu rosnące zainteresowania humanistyczne oraz przyrodo-eksperymentalne zrodziły potrzebę powołania do życia nowych form organizacji nauki: nowożytnych akademii i towarzystw naukowych, których celem było wzajemne wspieranie się w twórczej działalności intelektualnej. Pierwszą akademią przyrodników eksperymentatorów była Akademia dei Lincei w Rzymie (1603–1630). Jej założycielem był zapalony przyrodnik, 18-letni książę Federico Lesi (1585–1630). Warto dodać, że do późniejszych członków tej akademii należał m.in. Galileo Galilei. Tę właśnie Akademię można uznać za pierwsze w dziejach towarzystwo naukowe, miała ona bowiem poważny cel naukowo-badawczy. Akademia ta prowadziła swoje wydawnictwa, a jej publikacje były pierwszymi w dziejach zbiorowymi sprawozdaniami z naukowych prac badawczych.
Działalność stowarzyszenia naukowego sprowadzana do zebrań, na których jego członkowie wspólnie przeprowadzali eksperymenty naukowe, objaśniali je i wyciągali z nich wnioski – stała się wzorem dla wielu późniejszych akademii i towarzystw naukowych w całej Europie.
W Polsce pierwszą akademią o charakterze...


Pełna treść artykułu...