Rola blokowania receptora serotoninowego typu 2C przez fluoksetynę w leczeniu bulimii

Fluoksetyna jest wskazywana jako podstawowy lek w za kresie farmakologicznego leczenia napadów żarłoczno ści. Mechanizm działania fluoksetyny, na jaki się w tym wypadku wskazuje, ma wiązek z blokowaniem przez nią receptorów serotoninowych 2C. Jest to o tyle kontrower syjne, że właśnie agoniści tego receptora są skuteczni w farmakologicznym leczeniu bulimii. Napady żarłocz ności mają związek ze spadkiem aktywności serotoniner gicznej w ośrodkowym układzie nerwowym. Klinicznym potwierdzeniem tego mechanizmu jest skuteczność le ków zwiększających aktywność układu serotoninowego w hamowaniu napadów żarłoczności. Proanorektyczne działanie leków zwiększających aktywność układu sero toninowego jest więc związane z pobudzaniem recepto- ( rów serotoninowych, a nie z ich blokowaniem. Regulacja apetytu oraz napady żarłoczności są związane z aktyw nością układu dopaminergicznego i serotoninergicznego. Dotychczas przeprowadzone badania eksperymentalne dowodzą, że to pobudzanie, a nie blokowanie receptorów serotoninowych typu 2C, powoduje zwiększenie aktyw ności dopaminergicznej w strukturach układu nagro dy. Działanie anoreksygenne leków proserotoninowych może być również związane ze stymulacją receptorów serotoninowych typu 3 i być może również 2C na ko mórkach nerwowych znajdujących się w jądrze pasma samotnego. Autorzy przeprowadzają w artykule psycho farmakologiczne śledztwo, które ujawnia prawdę o roli receptorów 5-HT2C w patogenezie bulimii psychicznej i mechanizmie działania fluoksetyny w leczeniu napadów żarłoczności. W oparciu o dotychczasową wiedzę można uznać, że blokowanie tych receptorów przez fluoksetynę nie wydaje się odgrywać istotnej roli w hamowaniu łak nienia. Z powodu skąpej liczby prac eksperymentalnych problem ten wymaga prowadzenia dalszych badań.

Fluoxetine serves as a primary drug for the pharma cological treatment of binge eating. Its activity usually consists in blocking 2C serotonin receptors. This may be considered to be controversial since agonists of this receptor are effective in pharmacological treatment of bulimia. Bulimia episodes occur as a result of a decrease in serotonergic activity in the central nervous system. The mechanism is clinically confirmed. Drugs which in crease the activity of the serotonin system in suppress ing binge eating proved effective. The anorexigenic effect of drugs which increase the activity of the serotonin system results from the stimulation of serotonin recep tors and not from their blocking. Appetite regulation and binge eating are associated with the activity of the dopaminergic and serotonergic systems. Experimental studies conducted so far prove that the increase in dopa minergic activity in the structures of the reward system is caused by stimulation, and not blocking, of serotonin 2C receptors. The anorexigenic effect of proserotonin drugs may also result from the stimulation of type 3 serotonin receptors and possibly 2C on neurons located in the nucleus of solitary tract. The psychopharmacolog ical investigation conducted in this paper revealed the role of 5-HT2C receptors in the pathogenesis of bulimia nervosa and the mechanism of action of fluoxetine in the treatment of binge eating. Based on existing knowledge, the fact that fluoxetine blocks these receptors does not appear to play a significant role in appetite suppression. Due to few experimental works, the problem requires further research.