Rola dializy otrzewnowej w zintegrowanym modelu leczenia nerkozastępczego – leczenie chorych przeniesionych z hemodializy

Koncepcja zintegrowanego leczenia nerkozastępczego stawia hemodializę (HD) i dializę otrzewnową (DO) obok siebie jako równoprawne metody terapeutyczne. Podstawą tej koncepcji jest założenie, że stosując obie te metody, można uzyskać podobne wyniki leczenia, nie należy wobec tego traktować ich jako konkurencyjne, ale jako dające możliwość uzyskania jak najlepszych rezultatów terapeutycznych. Chory z przewlekłą niewydolnością nerek powinien odpowiednio wcześnie uczestniczyć w programie edukacyjnym, przygotowującym go do leczenia nerkozastępczego. Wyboru metody leczenia należy dokonać na podstawie wskazań i przeciwwskazań medycznych do poszczególnych rodzajów leczenia nerkozastępczego oraz wyboru pacjenta. Chorzy leczeni dializą powinni zostać przygotowani do przeszczepienia nerki, o ile nie występują u nich przeciwwskazania. W razie wystąpienia powikłań dializy lub zmiany preferencji chorego, należy wcześnie rozważyć zmianę rodzaju terapii dializacyjnej.
Chorzy leczeni DO wymagają dość często zmiany leczenia na HD z powodu powikłań terapii. W Polsce, wg corocznego badania ankietowego, dotyczy to ok. 10% chorych. W Stanach Zjednoczonych odsetek ten wynosi prawie 20% rocznie [1]. Najczęstszymi przyczynami przeniesienia są powikłania infekcyjne, nieadekwatna dializa związana z utratą resztkowej funkcji nerek czy zmianami w błonie otrzewnowej, powikłania związane z cewnikiem otrzewnowym i przepukliny oraz preferencje chorego. Ze względu na skalę zjawiska problem ten został dość dokładnie opisany w literaturze medycznej. Znacznie mniej uwagi poświęca się zjawisku odwrotnemu, czyli zmianie leczenia z HD na DO z powodu powikłań pierwotnej terapii. Do tej pory niewiele uwagi poświęcono skali tego zjawiska, przyczynom przeniesienia oraz wynikom leczenia DO tej grupy chorych. Wśród chorych leczonych DO odsetek chorych leczonych wcześniej HD wynosi w Stanach Zjednoczonych ok. 25% [1], a w Danii i Belgii ok. 15% [2, 3]. W Polsce, mimo podobnych do Stanów Zjednoczonych proporcji rozpowszechnienia DO i HD, odsetek chorych przeniesionych z HD wynosi zaledwie 4–6%. Z tej pobieżnej analizy wynika, że w Polsce znacznie rzadziej dochodzi do przeniesienia chorego do leczenia DO w przypadku wystąpienia powikłań HD. Najczęściej wymieniane przyczyny przeniesienia to trudności z dostępem naczyniowym, powikłania sercowo-naczyniowe, uporczywa hipotensja dializacyjna oraz preferencje chorego [3].
Interesujące są również wyniki leczenia przeniesionych chorych. W pracy...


View full text...