Rola interleukin w terapii nieswoistych zapaleń jelit

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) oraz choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC) określane są mianem nieswoistych zapaleń jelit (NZJ). Na ich rozwój wpływ mają złożone interakcje między czynnikami środowiskowymi, predysponującymi cechami genetycznymi, zmianami w zakresie flory jelitowej oraz w systemie immunologicznym. Szczególnie istotną rolę przypisuje się procesom immunologicznym, w które zaangażowane są zarówno mechanizmy komórkowe, jak i humoralne. Terapia biologiczna to leczenie ukierunkowane na różne etapy przebiegu procesu zapalnego. Podstawowe kierunki leczenia obejmują neutralizację cytokin prozapalnych, wykorzystanie cytokin przeciwzapalnych oraz hamowanie adhezji neutrofili. W terapii biologicznej wykorzystuje się przeciwciała przeciw receptorowi IL-2, receptorowi IL-6 czy przeciwciała przeciwko IL-12, IL-17 i IL-23. Podejmuje się również próby podawania interleukin przeciwzapalnych, takich jak rekombinowana IL-10 i IL-11. Obecnie najwięcej uwagi w badaniach klinicznych poświęca się IL-23 i IL-23R, a zahamowanie ich aktywności może być w przyszłości celem terapeutycznym w NZJ. Złożoność terapii biologicznej wymaga dalszych badań klinicznych w celu wykazania, który rodzaj leczenia jest najlepszy w obserwacji długoterminowej.

Ulcerative colitis (UC) and Crohn’s disease (CD) are described as inflammatory bowel diseases (IBD). Their development is affected by complex interactions between environmental factors, predisposing genetic factors, changes in intestinal flora and the immune system. A special role is ascribed to immunological processes, which involve both cellular and humoral mechanisms. Biological therapy is focused on different stages of the inflammatory process. It includes pro-inflammatory cytokine neutralization, use of anti- inflammatory cytokines, and inhibition of neutrophil adhesion. Antibodies against the IL-2 receptor, IL-6 receptor and against IL-12, IL-17 and IL-23 are used in biological therapy. There are also some trials regarding the use of anti-inflammatory interleukins such as recombinant IL-10 and IL-11. Nowadays many clinical trials are focused on IL-23 and IL-23R. In the future the inhibition of its activity may be a therapeutic goal in IBD. The complexity of biological therapy requires further clinical trials to show which kind of treatment is the best in long-term follow-up.