Rozmowa z dr n. med. Marcinem Barylskim z Kliniki Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Jak zmniejszyć ryzyko sercowo-naczyniowe?

Terapia dyslipidemii aterogennej opiera się na dodaniu fibratu do statyny w przypadku utrzymującego się zwiększonego stężenia triglicerydów i małego stężenia cholesterolu HDL mimo leczenia statyną albo w przypadku nieosiągnięcia docelowego stężenia cholesterolu nie-HDL – mówi dr n. med. Marcin Barylski z Kliniki Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Na jakiego pacjenta powinien zwrócić szczególną uwagę lekarz POZ pod kątem ryzyka sercowo-naczyniowego?

Działania profilaktyczne wiążą się z koniecznością oceny indywidual­nego ryzyka sercowo-naczyniowego i od jej wyników zależy ich intensywność. Ryzyko to ma charakter ciągły, nie można więc określić punktu odcięcia, powyżej którego istnieje konieczność podjęcia interwencji, a także poziomu ryzyka, poniżej którego nie ma potrzeby zalecania prozdrowotnych modyfikacji stylu życia. Ciągłość krzywej ryzyka skłania do systematycznej reewaluacji jego poziomu oraz do modyfikacji działań w zależności od zachodzących zmian. Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego przy użyciu aktualnej skali Pol-SCORE powinna być przeprowadzana u osób bez jawnej choroby sercowo-naczyniowej. Pacjenci z udokumentowaną chorobą sercowo-naczyniową za pomocą badań inwazyjnych lub nieinwazyjnych, po przebytym zawale serca, ostrym zespole wieńcowym, rewaskularyzacji wieńcowej, udarze niedokrwiennym mózgu, a także chorzy na cukrzycę, przewlekłą chorobę nerek – przy GFR poniżej 60 ml/min – czy z bardzo wysokim poziomem pojedynczego czynnika ryzyka, np. stężeniem cholesterolu całkowitego powyżej 310 mg/dl lub ciśnieniem tętniczym 180/110 mm Hg, nie powinni być poddawani ocenie przy użyciu skali Pol-SCORE, a poziom ryzyka sercowo-naczyniowego w takich przypadkach powinien zostać uznany za wysoki lub bardzo wysoki. Zaleca się, aby przeprowadzać ocenę ryzyka sercowo-naczyniowego przesiewowo u mężczyzn od 40. roku życia i u kobiet od 50. roku życia lub w okresie pomenopauzalnym. Ponadto należy przeprowadzać ocenę ryzyka sercowo-naczyniowego, gdy pacjent o to poprosi, u osób z nadwagą, hiper­lipidemią, palących papierosy, z obciążeniami rodzinnymi w kierunku choroby sercowo-naczyniowej. Ewaluacji w tym kierunku wymagają też osoby, u których występują główne czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego lub objawy wskazujące na chorobę sercowo-naczyniową.

Czy należy leczyć małe stężenie cholesterolu HDL?

W kilku badaniach wykazano, że małe stężenie cholesterolu HDL jest silnym i niezależnym...


Pełna treść artykułu...